“เจ้ากล่าวเช่นนั้นย่อมเป็นการยอมรับผิดว่าตนมีสัมพันธ์กับสาวใช้ในเรือน ผิดข้อตกลงในสาส์นสมรส” เจ้ากรมอาญาให้อาลักษณ์เขียนข้อความ
“หนิงเซียนหยาเองก็เป็นชู้กับเจ้าเมืองหยางลี่เฉวียน ทั้งที่มิทันได้หย่าร้าง ข้ามีพยาน” เฉินเสี่ยวตงร้องกลับบ้าง
“เบิกตัวพยานผู้คุ้มกันหอแดง”
เฟิ่งซีกับเฟิ่งถงยืนอยู่ด้านข้าง เพื่อรอฟังชำระความเรื่องของหนิงเซียนหยา หากจะกล่าวว่าหยางลี่เฉวียนเป็นชู้กับหนิงเซียนหยา พวกเขาต่างมองหน้ากัน พวกตนได้ลิ้มชิมรสนายหญิงแห่งหอแดงก่อนหยางลี่เฉวียนเสียอีก
“ข้าเต้าซื่อ ข้าเฉินตู เป็นผู้คุ้มกันหอแดงขอรับ” ทั้งสองถูกพาตัวออกมาในฝั่งพยานของเฉินเสี่ยวตง
“พวกเจ้าเป็นพยานว่าหยางลี่เฉวียนลักลอบมีสัมพันธ์กับหนิงเซียนหยาใช่หรือไม่”
“ขอรับ พวกข้าเป็นพยานให้เสนาบดีเฉินเสี่ยวตง ท่านเจ้าเมืองขึ้นไปพบนายหญิงน้อยหนิงเซียนหยาในห้องลับทั้งที่นางยังมิทันได้หย่าร้าง” ผู้คุ้มกันหอแดงพูดด้วยความก
