เหล่าอดีตสาวใช้จากจวนเสนาบดีพากันยืนรอรถม้ามารับ เจ้าเมืองซางซุยจัดคนคุ้มกันพวกนางเป็นอย่างดี ให้ทรัพย์สตรีราวเกือบยี่สิบคนไปตั้งต้นชีวิตใหม่
“พวกข้าขอขอบคุณท่านเจ้าเมืองมาก” หนึ่งในหญิงสาวอดีตสาวใช้จวนเสนาบดีเอ่ยขอบคุณ พวกนางคุกเข่าโขกศีรษะอยู่ที่พื้น
“ขอบใจพวกเจ้าเช่นกันที่ไปเป็นพยานในชั้นศาลให้กับข้า”
“พวกข้าอยู่ในจวนเสนาบดีอย่างไร้ทางเลือก แม้ท่านเสนาบดีจะให้เบี้ยใช้จ่าย แต่เขาชอบเสพกามพร้อมกับทรมานร่างกายพวกข้าจนสะบักสะบอม หากไม่ยินยอมก็ขู่ว่าจะขายพวกข้าไปโรงทาสเจ้าค่ะ”
“เฉินเสี่ยวตงตบตีพวกเจ้าด้วยอย่างนั้นรึ”
“ถูกแล้วเจ้าค่ะ พวกข้าจึงได้ย้ายข้างมาเป็นพยานให้ท่านเจ้าเมือง”
“ข้าจะให้คนไปส่งพวกเจ้าที่เมืองบ้านเกิด เงินตำลึงที่ข้าแจกจ่ายให้ไปถือว่ามากโขพอตั้งต้นชีวิตใหม่ ซื้อที่นาหรือร้านค้าเล็ก ๆ ทำมาหากิน”
“พวกข้าขอบคุณท่านเจ้าเมืองมากเจ้าค่ะ” เหล่าสตรีต่างทรุดกายลงขอบคุณหยางลี่
