เจ้านาย.....
"ถ้าพี่เบื่อทิชาพี่ก็พูดมาตรงเลยก็ได้อย่างที่พี่เคยพูดแบบเมื่อก่อน ทิชาทนได้อยู่แล้ว ฮืออออ" ทิชาพูดทั้งน้ำตาก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ถามว่าเขารู้สึกยังไง บอกเลยว่าเขาเจ็บ เจ็บที่เห็นน้ำตาของทิชาที่เขาไม่อยากจะเห็นทั้งที่เขาเคยสัญญาว่าจะไม่ทำให้ทิชาเสียใจอีก แต่แล้วเขาก็ต้องผิดสัญญา เขาหันหน้าออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะรีบเช็ดน้ำตาที่มันกำลังไหลออกมา
"เราทำไปเพื่ออะไรกันแน่ตานาย"
"เหตุผลผมบอกไปแล้ว"
"แล้วเราจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ และครั้งนี้แม่จะไม่ช่วยอะไรเราอีกแล้วด้วย เตรียมรับผลของการกระทำของตัวเองด้วยล่ะ แม่บอกเลยว่าแกจะเจ็บยิ่งกว่าที่ผ่านมาเพราะถ้าทิชาไปคราวนี้ต่อให้แกตายไปต่อหน้าเค้าก็จะไม่กลับมาหาแก"
"แค่นี้ผมก็เจ็บไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้วแม่ แม่ดูสภาพผมตอนนี้ดิ พิการเดินไม่ได้ต้องให้ทิชามาเป็นภาระ ผมสงสารทิชาผมไม่อยากให้เธอต้องมาลำบากเพราะผมอีก ถ้าไม่ผมเธออาจะมีความสุขมาก
