แม่ขอโทษนะลูก

1785 Words

"ปั้ง!!!!!!!!!!" "อึก!!!!!!" "พะ พี่นายยยยยย" เธอเรียกชื่อของคนที่วิ่งเข้ามารับกระสุนลูกนั้น พี่นายที่เธอไม่รู้ว่าเขามาตอนนี้แต่ตอนนี้เขาโดนยิงเข้ากลางหลังก่อนที่ตัวเขาจะทรุดฮวบลงไปทั้งที่ยังโอบกอดเธอเอาไว้อยู่ "555555 ไอ้นี่ก็หน้าโง่มารักมาชอบนังทิชาเข้าไปได้ไงกันหน้าตาก็สวยสู้ลูกพิต้าก็ไม่ได้ !!!" "หยุดบ้าซะทีพลอย!!!" พ่อพุ่งเข้าไปแย่งปืนมาจากน้าพลอยเมื่อน้าพลอยเผลอจนปืนกระบอกนั้นมาอยู่ในมือของพ่อ "เอามานะ เอาปืนกูมากูจะยิงเมียเก่ามึงลูกสาวมึงแล้วก็ตามด้วยมึงไอ้แก่หน้าโง่!!!" เพี้ยะ!!!!! "โอ๊ยยย มึงตบกูทำไมห๊า" "ตบเรียกสติให้คนบ้าอย่างเธอไง เห็นไหมว่าทำอะไรลงไป" "กูไม่ได้บ้า เพราะถ้ากูบ้ากูคงไม่ตั้งใจเอาปืนมาด้วยแบบนี้หรอก หึ เป็นยังไงบ้างล่ะนังทิชา เห็นผัวตัวเองโดนยิง5555คงใจสบายเลยล่ะสิ สมน้ำหน้า สะใจว่ะ55555" "พิต้าแกโทรเรียกตำรวจมาเดี๋ยวนี้" พ่อหันไปสั่งพิต้าที่เอาแต่ยืนร้อ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD