“แค่อาบน้ำอย่างเดียวใช่ไหมคะ” คำถามจากคนตัวเล็กส่งผลให้นิรามหลุดเสียงหัวเราะในลำคอออกมาอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็ก้มหน้าลงเพื่อสบตากับเจ้าของดวงหน้าสวยแดงก่ำ
“ยังไม่หายคิดถึงเลยค่ะ เลยไม่รู้ว่าจะอาบน้ำอย่างเดียวได้หรือเปล่า” คนบอกถอดเสื้อผ้าจากร่างบางอย่างอ้อยอิ่ง ถึงยังไงซะเขาก็มีเวลาอยู่กับเธอทั้งคืน เราจะสนุกและมีความสุขด้วยกันถึงไหนก็ย่อมได้
“แบบนี้เรียกขี้โกงได้ไหม”
“เขาเรียกว่าความคิดถึงมันทำงานหนักเกินไปต่างหากล่ะ แบบนี้ไม่เรียกโกงนะคะ” ประกายตาของคนเจ้าเล่ห์วาววับ นิ้วยาวเหยียดเกี่ยวอาภรณ์ที่เธอสวมใส่ออกจากร่างกายอีกครั้ง ปล่อยให้เธอเปลือยเปล่าต่อหน้าเขาอีกครั้ง อวดความสวยความขาวจนคนที่มองตาปรอยคำรามออกมาอย่างพึงพอใจ
นิรามไม่ลังเลที่จะถอดเสื้อผ้าตาม เขาไม่เอาเปรียบเธอ เธอถอด เขาเองก็ถอด กระทั่งสองเราอยู่ในสภาพแบบเดียวกัน
“คนหน้าไม่อาย” แก้มของณมนเห่อร้อน เมื่อสายตาของเธอเผลอม
