“…ขอโทษนะนาที่แอบออกมาแบบนี้ แต่ฉันยังไม่สบายใจและไม่สะดวกที่จะคุยกับคินน์อ่ะ ฉันอึดอัด ฉันขอแยกออกมานอนข้างนอกนะนา”
(แล้วแกไปนอนที่ไหนอ่ะ ที่จริงไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้นะ ถ้าอึดอัด เราก็แค่บอกตรงๆ และไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายเดินหนีทั้งทีี่คินน์มันเป็นฝ่ายทิ้งแกนะมน)
“รู้….” ณมนพูดเสียงเบา พลางหันกลับไปมองคนที่นั่งฟังเธอคุยโทรศัพท์
ในขณะที่ณมนแอบรู้สึกผิดที่ต้องมาอยู่กับเขาแบบนี้ ซ้ำยังต้องโกหกเพื่อนออกไปแบบนั้น อีกคนกลับยิ้มอย่างพอใจ
พอใจที่ครั้งนี้เธอเลือกเขามากกว่าแฟนเก่าอย่างมัน…
และโคตรภูมิใจในตัวของน้องสาวตัวเองที่กล้าที่จะชัดเจนต่อความรู้สึก และยังเตือนสติเพื่อนได้เป็นอย่างดี…
(เอาล่ะ แต่ไม่เป็นไรนะ ถ้าแกสะดวกและสบายใจแบบนั้นก็พักผ่อนให้เต็มที่ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้ตลอดนะ ไม่ต้องเกรงใจ ส่วนคินน์เดี๋ยวฉันจัดการให้เอง)
“ขอบใจมากนะนา”
(ไม่เป็นไรเลย เพื่อนกันน่า) ในเมื่อเข้า
