ทางด้านพ่อเลี้ยงบูรณ์ เมื่อตื่นขึ้นมาไม่เห็นคนที่อยู่ข้างกายเมื่อคืน เขาก็รีบอาบน้ำ แล้วจึงเดินไปดูที่ห้องของเธอ ซึ่งที่นั่นก็ไม่มีแม้แต่เงาของหญิงสาวเช่นกัน แต่พ่อเลี้ยงหนุ่มก็ยังไม่ได้เอะใจอะไร เพราะเขาคิดว่าเธอคงแอบไปหลบอยู่ที่โรงอาหารเหมือนเดิม ยิ่งสถานการณ์ตอนนี้ของเขาและเธอมันเปลี่ยนไปแล้ว เธอก็คงยิ่งไม่อยากพบหน้าเขาอย่างแน่นอน
พ่อเลี้ยงหนุ่มเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่เขาจะสอดส่ายสายตามองหาร่างงามของเธอ และก็เป็นดังคาด เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาจึงเปลี่ยนเป้าหมายเป็นเดินไปหานิดหน่อยแทน
“นิดหน่อย เห็นธิชามั้ย” พ่อเลี้ยงหนุ่มอยากจะวางฟอร์ม แต่ด้วยความเป็นห่วงหญิงสาวเขาจึงต้องถามออกไป
“ไม่เห็นเลยค่ะ แต่เอ้...เมื่อเช้าเหมือนจะเห็นคุณธิชาปั่นจักยานไปทางท้ายไร่นะคะ” เมื่อนึกดูให้ดี แม่บ้านสาวเลยนึกขึ้นได้ จึงแจ้งพ่อเลี้ยงหนุ่มไปเช่นนั้น
“โอเค จะไปทำอะไรก็ไปเถอะ” พ่อเลี้
