เมื่อมาถึงที่บ้านของหญิงสาว พ่อเลี้ยงหนุ่มรีบเดินขึ้นไปบนบ้าน เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเธอต้องอยู่ที่นี่ เพราะประตูมันไม่ได้ล็อค ส่วนคนที่มีกุญแจบ้านหลังนี้ก็คือเขาและเธอเท่านั้น และก็เป็นดังคาดเมื่อเขาเปิดประตูเข้าไป พบร่างบางนอนหลับอยู่ที่โซฟา
ร่องรอยน้ำตาที่แห้งอยู่ทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มรู้สึกสงสาร นี่ธิชาคงร้องไห้จนหลับไป เขารู้สึกเสียใจที่เขาทำร้ายจิตใจเธอ แต่เรื่องบางอย่างเขาก็เกินห้ามใจเช่นกัน ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ผสมกับความรู้สึกที่อยู่ลึกในก้นบึ้งของหัวใจทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มล่วงเกินเธอเมื่อคืน
เขารู้สึกผิด และพร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตทั้งหมดที่เหลือของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ต้องการ เขาก็ยังยืนยันจะทำหน้าที่ต่อ พ่อเลี้ยงหนุ่มนั่งมองใบหน้างามที่กำลังหลับใหลอยู่ จนกระทั่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า พ่อเลี้ยงหนุ่มจึงจำเป็นต้องปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากนิทรา
“ธิชา ตื่นได้แล้ว” เสียงนั้นช่างละมุนเหลือเกิน ทำให้
