(KINTA:TALK)
“สองวัน” น้ำเสียงเข้มๆ ของหุ้นส่วนผมดังขึ้นทันทีที่ผมก้าวเข้ามาในห้องทำงาน “ที่มึงไม่เข้าออฟฟิศ” กระป๋องเบียร์เปล่าในมือถูกบีบเข้าหากันเสียงดัง จากนั้นก็ปามันลงถังขยะอย่างแม่นยำ
“ไม่พอใจก็ถอนหุ้นไป..ลุก!” ผมบอกนิ่งๆ เดินเข้าไปกระชากเก้าอี้ทำงานของผม ที่ไอ้อาร์เมอร์กำลังนั่งอยู่ออกอย่างแรง
“นี่ถ้ากูไม่โทรไปขู่เผาตึกมึงจะมามั้ย”
“มึงกลายเป็นคนพูดมากตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วไหนล่ะเอกสาร” ผมไม่ได้กลัวคำขู่มันหรอก แต่ผมรำคาญมันมากกว่า มันน่าจะว่างมาเลยเที่ยวไปหาป่วนคนอื่นไปทั่ว “ไอ้ซีเวียร์เซ็นยัง”
แกร้ก~
ปลายปากกาที่กำลังจะจรดลงเซ็นลายเซ็นชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผู้มาเยือนที่เดินบุ่มบ่ามเข้ามาอย่างไร้มารยาท
“Shit! ไอ้เคทำไมบ้านมึงรถติดงี้วะ แถมระบบนำทางยังพากูมาเส้นทางอ้อมอีก” คนที่ผมพึ่งจะถามถึงไปเมื่อสักครู่เดินบ่นกระปอดกระแปดเข้ามาพร้อมกับหน้าตาที่บูดบึ้ง เสื้อสูทแ
