หลังจากที่อาบน้ำจัดของให้เข้าที่เสร็จเรียบร้อย ยังไม่ทันได้อ้อนอะไรเธอก็มีการรวมกลุ่มเพื่อทานมื้อเย็นก่อน ซึ่งแน่นอนว่าเป็นอาหารที่ชาวบ้านนั้นจัดหามาให้อย่างเต็มใจ ด้วยความที่ชาวบ้านนั้นขาดแคลนทุนทรัพย์ สิ่งที่จะตอบแทนเป็นน้ำจิตน้ำใจให้กับผู้ที่มาให้ความรู้แก่ลูกหลานของตน นั่นก็คงจะมีเพียงของป่าที่พอหามาได้ ซึ่งแม้จะไม่ได้มีราคาแพงแต่ล้วนมีคุณค่าทางจิตใจและเป็นมื้ออาหารที่อร่อยมากจริง ๆ
"ร้อนใช่ไหม? เอามาพี่เป่าให้ก่อน" โซ่เอ่ยถามคนตัวเล็กที่นั่งข้างเขา เพราะสังเกตจากอาการโยนมันเผาสลับมือสองข้างไปมานั้นแล้ว เขาคิดว่าน่าจะต้องช่วยเธอเเล้วแหละ
"ขอบคุณค่ะ"
ครั้งนี้มาแปลกจนเขาอดคิดไม่ได้ เธอไม่ต่อต้านเขาเลยแม้แต่น้อย และดูท่าเธอจะยิ้มแย้มมร่าเริงมากกว่าปกติ ยิ่งข้างกายเธอนั้นมีคุณป้าท่านหนึ่งที่อาสาดูแลกลุ่มคนที่มาเยี่ยมเยือน ซึ่งดูจะถูกใจวิวเข้าแล้ว ก็วิวคุยเก่งเเละอัธยาศัยดีเธอจึงเข้ากั
