ตอนที่ 20 คนนี้เด็กผม (อยู่ไหนครับ?) “ผับเชินไห่ข้างโรงแรมค่ะ” พราวฟ้า ตอบเสียงราบเรียบแม้ในใจจะเต้นระรัวเร็ว ไม่แน่ใจว่าเขาได้ยินเสียงเธอพูดมั้ยเพราะในผับเสียงค่อนข้างดัง คาดว่าตอนนี้เขาน่าจะพักอยู่ในตัวเมืองคนละที่กับเธอ แม้อยากรู้สักเท่าไหร่แต่พราวฟ้าก็ไม่เอ่ยถาม “ไม่ได้ยินเสียงพี่เลยค่ะเสียงเพลงดังมาก” เธอตะโกนกลับเสียงดัง แต่เหมือนจะไม่ได้ยินเสียงของเขาที่ตอบกลับมาเลยแม้แต่น้อย (ไปกับใครครับ? ได้ยินมั้ย?) “แค่นี้ก่อนนะคะพรุ่งนี้ค่อยคุยกัน” เธอตัดสายหลังจากนั้น เพราะไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไรต่อ อีกอย่างเธอยังไม่พร้อมจะอยากคุยกับเขาในตอนนี้ เกรงว่าใจจะหวั่นไหวไปมากกว่าเดิม “ดูหนุ่มโต๊ะข้างๆซิ งานดีมากๆ” ส้มหวาน กระซิบกระซาบกับพราวฟ้า เมื่อเธอวางสาย “อืม” เธอเหลือบตาไปมอง เห็นหนุ่มหล่อหน้าตี๋นั่งอยู่สามคน และหนึ่งในนั้นก็มองมายังโต๊ะของพวกเธอ “ว้าย เค้าหันมายิ้มให้พวกเราด้วย”