@ รีสอร์ทแห่งนึง
"พี่ไคมาที่นี่ได้ยังไงคะ ถ้าพ่อเดนรู้จะโดนว่าอีกนะคะ" คนตัวเล็กเอ่ยเตือนสติ ตอนรถยนต์พาแล่นมาอีกเส้นทางนึง แต่เป็นรีสอร์ทที่เธอพักอาศัยกับดาริณและนับดาว
"ถ้าไม่มาแล้วจะรู้ไหมล่ะ ว่าเดี๋ยวนี้เที่ยวโฮสด้วย" เมื่อรถจอดสนิทเขารีบลงจากรถ แล้วบังคับให้พิพิมเดินนำไป ซึ่งเธอเองก็กลัวว่าบอดี้การ์ดบิดาจะเห็น เลยลัดเลาะตรงทางมืดไม่ให้ใครเจอ
"พิมยังไม่ทันเข้าไปเลย ดาริณอยากเห็นนี่น่า" มือบางเอื้อมจับข้อมือใหญ่เดินตาม แสดงทีท่าว่าจะชักชวนเขาทำเรื่องลับๆล่อๆ
"เหอะ! แล้วทำไมไม่กลับล่ะ อยากเห็นมากหรือไงพวกผู้ชายแบบนั้น" คนตัวสูงสบถเสียงหัวเราะไม่พอใจ มันน่าโมโหที่เธอไม่ต่อต้าน หากเขาไปช้ากว่านี้มีหวังพวกมันอาจทำร้ายเธอได้อีก
"มันน่าดูเหรอคะ พิพิมก็ไม่เคยเห็น" เธอไม่ได้ประชดเพราะเมื่อกี้ยังไม่ทันมองเข้าไปในร้านเลย ยังหันมาทำหน้าสงสัยแต่คนมองนึกเจ็บใจ
"เข้าห้องได้เมื่อไหร่ เธอตาย
