46. โมโหร้าย

1163 Words

นาทีต่อมา_ "ก็เข้ามาก่อนดิว่ะ!" ดาริณส่งเสียงท้าทาย ยื่นมือควักเรียกชายนิรนามตรงหน้า ในขณะที่พวกเขาต่างแสะยิ้มอย่างดูถูก ว่าผู้หญิงพวกนี้ไม่สามารถทำอะไรชายร่างบึกบึนได้ "สู้มาเป็นเมียพวกพี่ก่อนไม่ดีเหรอว่ะ จะให้ตัวช้ำไปเสียดายแย่เลย" เขาพุ่งตรงมาคว้าข้อมือพิพิม ทว่าเธอกระโดดหลบได้เสียก่อน "ถอยไปนะไอพวกหน้าหยาบ!" เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวเรียบร้อยหลุดคำด่า ยกมือกำปั้นตั้งการ์ดพร้อมปะทะหมัดใส่ศัตรู "พิพิมระวังตัวด้วย!!" นับดาวตะโกนเตือน ไม่ได้ยืนเฉยสอดส่องหาอาวุธใกล้ตัว "เป็นไงล่ะ! ลูกมาเฟียไม่ใช่ด้อยๆนะเว้ย พวกแกถอยไปได้แล้ว" ดาริณยังเอ่ยเตือน "ฉันจะเอาจริงล่ะนะ อย่ามาหาว่าเอาเปรียบกัน!" ชายในชุดสูทดำพูดขึ้น เริ่มแสดงท่าทีจริงจัง บดกระดูกนิ้วมือโชว์ ย่อมทำให้จิตใจบอบบางของสาวๆลังเล "ดาริณระวังตัว!!" นับดาวรีบตะโกนเตือน ตอนชายอีกคนพุ่งมาคว้าข้อมือเธอไว้ เพิ่มแรงบีบจนใบหน้าสวยบิดเบี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD