“เราเคยมีลูกด้วยกันแล้ว มันไม่ใช่ความรักเหมือนหนุ่มสาวทั่วไป” รู้แบบนั้นฉันก็ผลักอกเขาดัง ‘ปึก’
“อย่าเอาเรื่องลูกมาอ้างเลย เขาไม่อยู่แล้ว และรู้ไว้ด้วยที่เขาหลุดออกไปมันเป็นเพราะพี่”
“พี่รู้ พี่กำลังทำทุกอย่างให้กลับมาดีเหมือนเดิม ต่อไปนี้จะมีแค่เราแล้ว และพี่ก็พร้อมที่จะดูแลนานะ”
“ไม่!” ฉันปฏิเสธเสียงแข็ง และหันหลังเตรียมเดินออกไป แต่เสียงบางอย่างทำให้ทุกอย่างชะงักไว้จนฉันต้องหันกลับไปมองอีกครั้ง
เสียง ‘ตุ๊บ’ ที่ได้ยินคือเสียงที่พี่ดัชซ์นั่งคุกเข่าที่พื้น และเขาก็วางสองมือไว้บนหน้าขามองฉันด้วยสายตาจริงจัง
“กลับมาคบกับพี่นะ มาเป็นแฟนกัน” ฉันลอบหัวเราะเหอะ ๆ ขณะทั้งที่น้ำตาตัวเองรื้นออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
อย่าร้องนานะ มึงจะร้องทำไม อย่าร้อง!
“ไม่มีทาง อย่ามาพูดให้ได้ยินอีกนะแสลงหู ถ้าพี่อยากให้ฉันมีความสุข เชิญพี่ไปที่ชอบ ๆ ไปให้ไกล ๆ ฉันเลย”
“แบบนั้นมันไม่แฟร์สำหรับพี่” ฉันเลิกคิ
