เรียวนิ้วยาวของชายหนุ่มเริ่มตวัดปลายพู่กันอย่างพลิ้วไหว ดวงตาคมชำเลืองมองยังรูปร่างเย้ายวนของหญิงสาวสลับกับแผ่นกระดาษตรงหน้า
ความรู้สึกหนักอึ้งและความเครียดต่าง ๆ คล้ายถูกปัดเป่าออกไปจนหมด กองทัพชื่นชอบเวลาที่ได้จดจ่ออยู่กับรูปภาพที่เขาวาด กลิ่นกระดาษ กลิ่นสี และกลิ่นกายหอมของคนที่นั่งเป็นแบบให้เขา ทุกอย่างล้วนลงตัว
เขาใช้เวลาในการร่างภาพเพียงแค่ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้ว แต่เวลาที่ใช้ในการลงสี ลงดีเทลรายละเอียดต่าง ๆ นั้นลากยาวเกือบสองชั่วโมง โดยที่ระหว่างนั้นเขาให้มัดหมี่นั่งอยู่ที่เดิม แค่เปลี่ยนจากนั่งโพสต์มาอยู่ในท่าที่สบายขึ้น
เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ใบหน้าหล่อเงยขึ้นสบตากับดวงตากลมโตของหญิงสาว ที่นั่งมองเขาอยู่ตลอดเวลา พร้อมเอ่ยปากเรียกให้เธอมาดูผลงานการโพสต์ท่าของตัวเอง
“เสร็จแล้ว เธอลองมาดูสิ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นหลังทั้งห้องตกอยู่ท่ามกลางความเงียบมาเป็นชั่วโมง
ร่างอรชรที่
