รักคือการให้อภัย (100%)

2381 Words

วินาทีถัดมาคิ้วเรียวสวยก็ขมวดมุ่น เมื่ออยู่ดีๆ ชายหนุ่มก็ผละห่างไปซะดื้อๆ ทั้งที่ตอนแรกทำท่าอยากคลอเคลียเธอเสียเต็มประดา แล้วดวงตาสีนิลก็พลันเบิกกว้าง   “นั่นคุณจะทำอะไรคะ!” เสียงสะท้านละล่ำละลักถามด้วยท่าทางหวาดระแวง   “ผมก็จะแก้ผ้าไงทูนหัว” เดเรคตอบอย่างซื่อๆ ก่อนจะรั้งเสื้อยืดสีดำให้พ้นศีรษะ “ไม่ได้นะคะ ห้ามแก้ผ้าเด็ดขาด!” สาวเจ้าร้องห้ามปรามเสียงหลง หัวใจดวงน้อยเริ่มสั่นไหว   “อ้าว! ทำไมล่ะทูนหัว หรือว่าคุณกลัวตัวเองจะทนไม่ไหวจนเผลอปล้ำผัวขึ้นมา” พ่อเจ้าประคุณยังมีหน้ามาเย้าเธออย่างอารมณ์ดี ทั้งที่อารดากำลังออกอาการขวัญผวา “คนบ้า!” เสียงหวานแหวเบาๆ ก่อนจะเบือนหน้าหนีจากเจ้าของเรือนกายสมบูรณ์แบบที่กำลังยืนอวดแผงอกล่ำๆ อย่างหน้าไม่อาย พอรู้ตัวอีกทีร่างอรชรก็ตกอยู่ในอ้อมแขนแกร่งเสียแล้ว  “คุณไม่เผลอใจปล้ำผมก็ไม่เป็นไร เพราะผมจะปล้ำคุณเอง” ว่าแล้วเดเรคก็ก้มลงปล้นจูบเธอแบบไม่ทันตั้งตั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD