คนที่ไม่ควรพูดถึง

1486 Words

@6 เดือนต่อมา บรรยากาศเช้าในวันเรียนมหาวิทยาลัยดูเร่งรีบและมีชีวิตชีวา นักศึกษาต่างเดินขวักไขว่ในชุดยูนิฟอร์มสีขาวดำ ท่ามกลางแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดลอดผ่านกิ่งไม้ริมถนน เหมยหลินยืนอยู่หน้าคณะ สวมกระโปรงทรงเอพอดีเข่า กับเสื้อเชิ้ตนักศึกษาที่ถูกรีดอย่างเรียบร้อย รวบผมหางม้า หลุดลุ่ยนิดหน่อยเพราะความรีบ แต่ใบหน้าน่ารักยังคงสดใส ดวงตากลมโตสบตากับคนตรงหน้าอย่างแน่วแน่ "วันนี้เฮียมีแข่งบาสใช่ไหมคะ" เสียงใสถามขึ้นอย่างนุ่มนวล พร้อมสายตาเป็นประกายมองใบหน้าคมเข้มของเขาอย่างใส่ใจ "อืม..สนาม A ตอนบ่ายสาม" เฮียพีชตอบเสียงนิ่ง ตาคมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาสบตาเธออย่างสงบนิ่ง "อยากให้เหมยไปดูไหม "เธอเอียงคอน้อย ๆ น้ำเสียงเจือแววเขิน ริมฝีปากขยับเล็กน้อยอย่างลุ้นคำตอบ "ถ้ารู้ตัวว่าเป็นแฟนก็ไม่ควรจะถามนะ" เขาตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงความอบอุ่น ลมหายใจเป่ารินเบา ๆ ออกจมูก สายตาท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD