เมียดื้อของเฮียโซล

@มหาวิทยาลัย > เปิดเทอมวันแรก "....กรี๊ดดดดด....อร้ายยยย ... "หล่อ...หล่อมากๆ..พ่อเทพบุตรของฉัน "ต้องทำบุญอีกกี่ชาติ...ถึงจะได้พี่เขามาเป็นแฟน "นั่นดิ...คนอะไรทั้งหล่อ ทั้งเก่ง บ้านก็โคตรรวย...เฟอร์เฟคสุดๆ...กรี๊ดดดด....!!!.... "ผู้หญิงพวกนั้นเขากรี๊ดอะไรกันอ่ะ : คะนิ้งหันมาถามแพตตี้ด้วยความงุนงง ตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในโรงอาหารจนสั่งอาหารรับประทานได้ยินแต่เสียงกรี๊ดกร๊าดไม่หยุด...ไม่รู้นักศึกษาหญิงกรี๊ดอะไรกันหนักหนาอย่างกับว่ามีดารานายแบบชื่อดังมาออกอีเว้นแถวนี้ซะอีก "จะอะไร...ดิ้นเป็นปลากะดี้ได้น้ำขนาดนั้น ก็คงจะไม่พ้นเรื่องผู้ชาย... : แพตตี้ "มึงก็ไปว่าเขา...เขาอาจจะกรี้ดอย่างอื่นก็ได้ป่ะ...ปากร้ายนะมึง... "มึงไม่แหกตาดู...พวกพี่โซลมาโน่น...ไม่งั้นพวกนั้นมันจะกรี๊ดเป็นเจ้าเข้าทรงแบบนี้เหรอ..🙄 : แพตตี้ "ใครอ่ะ...พี่โซล..หล่อขนาดนั้นเชียว...??? "ไอ้หล่ออ่ะ..หล่อมาก..หล่อวัวตายควายล้มเลยแหละ..แต่นิสัยเนี้ยสิ..แม่ง..โคตรหยิ่ง.. : แพตตี้ "หยิ่งเหยิ่งอะไร...ตบปากตัวเองสิบทีเลยนะอีชะนี : กัสจัง (เพื่อนสาวของคะนิ้ง) "🙄🙄 มาถึงก็แยกเขี้ยวใส่กูเลยนะอีกะเทย : แพตตี้ "ว๊าย !!!! หยาบคาย....กระทงกะเทยอะไรย่ะ....เดี๋ยวแม่ตบ... : กัสจัง "เห้อ ~ อย่าไปถือสามันเลยกัส...มันก็แซวมึงเล่นไปงั้นแหละ "ย่ะ !..... ว่าแต่เมื่อกี้พวกมึงกำลังพูดถึงพี่โซลของกูอยู่ป่ะ.. : กัสจัง "ของมึง ?????? : แพตตี้ "เออ...ทำม่ะ..มึงมึงปัญหาอะไรอีก : กัสจัง "เปล๊า !!! ก็แค่สงสัยว่าเขาไปเป็นของมึงตั้งแต่เมื่อไร : แพตตี้ "เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ..กูไม่พูดกับมึงล่ะ...พูดกับคะนิ้งดีกว่า......คะนิ้งเพื่อนรัก....เมื่อกี้กูได้ยินมึงถามเกี่ยวกับพี่โซล..มึงสนใจพี่เขาเหรอ "สนใจบ้าอะไร..กูยังไม่เคยเห็นหน้าเข้าด้วยซ้ำ... "พูดเป็นเล่น...นี่มึงไม่รู้จักพี่โซลวิศวะปีสามเหรอ... "หือ.....ทำไมอ่ะ..จำเป็นต้องรู้จักเหรอ.... : คะนิ้งตักข้าวเข้าปากอย่างไม่สนใจ ใครมันจะไปรู้จักคนทั้งมหาลัย พึ่งจะมาเรียนได้ไม่กี่วันเอง "อีชะนี...นี่มึงไปมุดหัวอยู่ในรูไหนมา..ถ้าเขาออกข้อสอบ สอบเข้ามหาลัย..มึงก็คงจะเป็นคนเดียวละมั้งที่สอบตก... "มึงก็เวอร์เกินไปกัส...เขาฮอตขนาดนั้นเชียว "ก็เออดิวะ...สาวๆทั้งมหาวิทยาลัยต่างก็อยากเป็นแฟนเขาทั้งนั้น..รวมถึงกูด้วย.. : กัสจังยิ้มอย่างเพ้อฝัน จินตนาการไปเรื่อย "แล้ว????? "แต่พี่เขาไม่สนใจใครเลยอ่ะดิ...ขนาดคนสวยๆอย่างกู เขายังไม่ชายตามองเลยสักนิด....... "เห่อะ..กูว่าพี่เขาตาถึงมากกว่า ถือว่ายังมีบุญ 🙄 : แพตตี้ "อีแพต..!...มึงมีปัญหาอะไรกับกูป่ะ...กัดกูตลอด.. "หยอกนิดหยอกหน่อยไม่ได้รึไง.. : แพตตี้ "หยอกแรงนะมึง..เอาซะกูคิดจริง.. : กัสจัง "พวกมึงก็นะ..กัดกันตั้งแต่ ม.ต้น..ยันมหาลัย... : คะนิ้งส่ายหน้าไปมาพร้อมกับหัวเราะเบาๆให้กับความเป็นเด็กน้อยของสองเพื่อนรัก ระหว่างที่ทั้งสามกำลังนั่งทานข้าวกันอยู่ เสียงกรี๊ดของนักศึกษาหญิงก็ดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับการปรากฏตัวของชายหนุ่มผู้เป็นสาเหตุของเสียงกรี๊ดนั้น... "คะนิ้ง !!! นั่นงัยพี่โซล...กรี๊ดดดดด อร้ายยย : กัสจังออกอาการเขินอย่างหนักบิดตัวไปมา..ทำเอาคะนิ้งถึงกับหันไปมองตามสายตาของเพื่อนรัก..อะไรมันจะขนาดนั้น... "..นี่มัน....... : เธอมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ เหมือนกับว่าเคยเจอเขาที่ไหนมาก่อน "มึงรู้จักเหรอคะนิ้ง... : แพตตี้.. "เหมือนคุ้นๆหน้า... "มึงอย่ามา.....หล่อๆแบบพี่โซลมีแค่คนเดียว...อย่ามาคงอย่ามาคุ้น.. : กัสจัง "เคยเห็นที่ไหนเหรอ.. : แพตตี้หันมาถามคะนิ้ง "จำไม่ได้อ่ะ แต่เหมือนคุ้นๆ...นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก "ให้กูช่วยป่ะ : กัสจังอมยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะตะโกนเสียงดังออกไปทางชายหนุ่งที่กำลังจะเดินผ่าน "พี่โซล....คะนิ้งเพื่อนหนูมันชอบพี่..!!!!!!!! "อีกัส !!!!!!! : คะนิ้งถึงกับตกใจทำอะไรไม่ถูกไม่คิดเลยว่าเพื่อนรักอย่างกัสจังจะแกล้งเธอแบบนี้ พอกันไปมองก็พบว่าหนุ่มหล่อหน้านิ่งหันมาทางเธอกับเพื่อน พร้อมกับทำสายตาเยือกเย็นใส่เธอ นักศึกษาหญิงที่อยู่บริเวณนั้นก็เช่นกัน ต่างหันมามองและซุบซิบนินทาเธอไม่หยุด "เธอน่ะเหรอที่ชอบฉัน.... : โอโซลเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคะนิ้งพร้อมกับเอ่ยน้ำเสียงเยือกเย็นออกมาตามสไตล์ของเขา "มะช่ะ...! "ถ้าที่บ้านมีกระจก ก็ลองกลับไปส่องหน้าตัวเองดูใหม่...หน้าอย่างกับปลาปักเป้า "นี่นาย....!!!! : คะนิ้งถึงกับคิ้วผูกกันเป็นปมใบหน้าโกรธจัด กำลังจะปฏิเสธเขาแท้ๆ แต่ไอ้คนปากปีจอดันตอกกลับแบบไม่ให้เกียรติเธอเลยสักนิด...คนอะไรปากร้ายซะมัด พูดจบก็หันหลังเดินออกไปเลย...ไม่รอฟังเธอพูดเลยสักนิด "ไอ้คนปากปีจอ..คิดว่าตัวเองหล่อมากรึไง...!!!! "ใจเย็นมึง....อย่าพึ่งโกรธ.... : กัสจัง "เพราะมึงเลยอีกัส..เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง..... "กูขอโทษกูไม่คิดว่าพี่โซลจะปากร้ายขนาดนั้น : กัส "กูบอกแล้ว.....พี่เขาหยิ่งจะตาย.... : แพตตี้ "หยิ่งมากงั้นเหรอ....เดี๋ยวเจอกู กูจะสอยให้ตามตูดกูต่อยๆเลยคอยดู