เมียดื้อของเฮียโซล

จะจีบหรือจะถอย

@3 วันต่อมา

"นั่งหน้าบูดหน้าบึ้งอะไรจ๊ะชะนี...ใครทำอะไรให้ไม่พอใจบอกแม่มา แม่จะจัดการให้

กัสจังสังเกตเห็นเพื่อนรักเอาแต่หน้าบูดหน้าบึ้ง แถมยังไม่สดใสเหมือนดังเช่นทุกวัน เลยเอ่ยปากถามออกไป

"มึงว่ากูคิดถูกหรือคิดผิดว่ะที่จะจีบพี่โซล

"ทำไมถามแบบนั้นล่ะ ถอดใจแล้วเหรอพึ่งจะผ่านมาแค่สองอาทิตย์เอง.. : กัสจัง

"........... คะนิ้งไม่ตอบแต่กลับถอนหายใจออกมาแทน

"ไหนบอกอยากเอาชนะไง....ตกลงชอบเขาจริง ?? : กัสจัง

"ไม่รู้สิ...พอรู้ว่าเขาปฏิเสธเราแต่กลับยินยอมให้คนอื่น มันก็รู้สึกเหมือนนอยๆยังไงไม่รู้...

"กูว่ามึงชอบเขา.... : กัสจัง

"เห้อ !!! กูจะทำไงดี ถอยตอนนี้ทันไหมวะ

"มึงจะยอมแพ้งั้นเหรอ มึงกลายเป็นคนยอมอะไรง่ายๆตั้งแต่เมื่อไหร่... ไหนบอกจะจีบเขาให้ได้ไง ยังไม่ถึงเดือนยอมแพ้แล้ว ?? : กัสจัง

"ไม่ใช่แบบนั้น ถ้าเขายังไม่มีใครกูก็พร้อมจะสู้ต่อ แต่ถ้าเขามีคนที่ชอบกูก็ไม่อยากไปแทรกกลางระหว่างเขา...

"เขาบอกมึงเหรอว่าเขามีแฟน : กัสจัง

"เขาจะมาบอกอะไรกู ขนาดเจอกันเขายังทำเหมือนไม่อยากคุยกับกูเลย..มึงไม่เห็นเหรอ เจอทีไร คิ้วจอดกันตลอด

"เขาไม่ได้พูด มึงก็อย่าคิดไปเองดิ... กูเป็นติ่งพี่โซลมานาน ยังไม่เห็นว่าเขาจะสนใจใครเลยสักคน ผู้หญิงที่เขายอมคุยด้วย เห็นทีจะมีแต่มึง ถึงแม้จะคุยด้วยนิดๆหน่อยๆก็เห่อะ : กัสจัง

"เห้อ..!! แต่เขารับขนมของอีเดือนนะมึง พอเป็นของกูเขากลับปฏิเสธ แถมยังให้คนอื่นไปหน้าตาเฉย...กูอุตส่าห์ตั้งใจทำ เขาบอกเขาไม่กินขนมหวาน แต่กลับรับของคนอื่นมันหมายความว่ายังไง ถ้าไม่ใช่เพราะเขาสนใจยัยนั่น...แล้วเลือกปฏิเสธกูอ่ะ..

"อีนิ้ง.....มึงจะคิดเองเออเองไม่ได้....ตื่นค่ะสาว..ตราบใดที่เขายังไม่พูดว่าเขามีแฟน มึงก็ต้องเดินหน้าต่อ ยิ่งถ้ามึงชอบเขาแล้ว มึงต้องสู้สิคะ....อย่ามาทำตัวเป็นนางเอกหนังไทย ยอมหลีกทางให้นางร้ายเหมือนในละคร...No..จ้ะ...แบบนี้กูไม่สนับสนุน 🙄 : กัสจัง

"เห้อ ! : คะนิ้งทำหน้างอทันที ก่อนจะถอนหายใจยาวพืดแล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ยังคงลังเลว่าจะเดินหน้าต่อ หรือหยุดไว้เพียงเท่านี้ ในใจก็แอบคิด..ความรู้สึกที่เกิดขึ้นไม่รู้มันมาตั้งแต่ตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็เผลอใจชอบเขาไปแล้ว ถ้าเขาชอบคนอื่นจริงๆ ถอนตัวตอนนี้ก็แค่ผิดหวังเล็กน้อย แต่หากเธอถลำลึกอาจจะบาดเจ็บสาหัสทางใจก็เป็นได้ ยิ่งคิดยิ่งสับสน หัวใจของเธอตอนนี้มันวุ่นวายซะเหลือเกิน

อีกด้านของมุมตึก โอโซลที่บังเอิญเดินมาเข้าห้องน้ำ ได้ยินคะนิ้งกับกัสจังพูดถึงตนเอง คนหน้านิ่งก็พอจะเดาได้แล้ว สาเหตุที่ยัยเด็กดื้อปลาปักเป้าหายหน้าไป ก็เพราะกำลังเข้าใจผิดเรื่องขนมนี่เอง อันที่จริงก็ไม่ได้สนใจหรอกนะ ว่ายัยเด็กนั่นจะคิดยังไง แต่ตัวเขาเองไม่ได้มีแฟน ไม่ได้สนใจนักศึกษาหญิงที่ชื่อเดือนเลยสักนิด จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าหน้าตาเป็นยังไง เพราะไม่เคยคิดจะมอง ยัยเด็กดื้อชอบคิดเองเออเอง หากปล่อยไว้คนที่เสียหายก็คงจะเป็นเขา โอโซลเดินกลับไปนั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนที่ห้องชมรม ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดพิมพ์อะไรบางอย่าง

"เชี้ย ! โซล ไหนบอกไม่สนใจไง พอเขางอนหน่อยรีบแก้ข่าวเลยนะมึง : ไฟเพลิง

"อะไรวะ : รามสูรหันไปถามไฟเพลิง นั่งอยู่ดีดีก็โผงผางออกมา

"ก็นี่ไง : ไฟเพลิงยื่นมือถือให้รามสูรดู ก่อนที่รามสูรจะหัวเราะเบาๆออกมา

ถูกใจ 👍 34,657 คน Post : O_Son2002 "ก็พอกินได้"

"หึ....สนใจเขาแล้วอ่ะดิ : รามสูรหันไปมองโอโซลที่ตอนนี้นั่งเล่นกับแมวอยู่บนโซฟา (แมวที่สามหนุ่มเก็บมาเลี้ยง)

"ใคร...??? : โอโซลยังคงทำทีเป็นนิ่งเฉยทั้งที่เข้าใจความหมายของรามสูรดี

"ก็น้องปลาปักเป้าของมึงไง : รามสูร

"มึงคิดแบบนั้นเหรอ..

"ก็ไอ้ที่มึงโพสต์ ไม่ใช่เพราะอยากให้เขารู้เหรอว่ามึงกินขนมของเขา ไม่ได้ยกให้คนอื่น : รามสูร

"ไม่เกี่ยวกับยัยนั่นสักหน่อย..

"นอกจากมึงจะหน้านิ่งเป็นก้อนหินแล้ว ปากมึงยังแข็งเป็นหินอีกนะไอ้โซล : ไฟเพลิง

"....... โอโซล ไม่ตอบอะไร ยังคงนั่งเล่นกับแมวต่อไม่สนใจในสิ่งที่ไฟเพลิงพูด

@อีกด้านของคะนิ้ง

"😊😊 มึงนั่งยิ้มอะไรคะนิ้ง เมื่อเช้ายังหน้าบูดหน้าบึ้งอยู่เลย อารมณ์ไหนอีก : กัสจัง

"สงสัยมันจะเป็นไบโพล่า : แพตตี้

"ไปกินกาแฟหน้ามอ.กันไหม เดี๋ยววันนี้กูเลี้ยงเอง 😊

"เห่อะ..!!.. อารมณ์ดีขึ้นมาเฉย เมื่อเช้ายังดราม่าใส่กูอยู่เลย : กัสจัง

"เอาน่า...เรื่องเมื่อเช้าก็ส่วนเมื่อเช้า ตอนนี้กูอารมณ์ดีมาก...ไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่า ป่ะ.. 😊

คะนิ้งเดินกอดไหล่เพื่อนทั้งสองออกไปด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอารมณ์ดี หลังเห็นโพสต์ของโอโซล เธอจำมันได้ดีขนมที่เขาโพสต์คือขนมที่เธอตั้งใจทำให้เขา ถึงแคปชั่นจะบอกว่า "พอกินได้" ก็เห่อะ นั่นก็แปลว่าเขากินขนมที่เธอทำ แค่นี้หัวใจที่ซบเซาก็ชื่นฟูขึ้นมาราวกับว่าได้รับพลังบวกมหาศาลแล้ว