ผมนอนทอดยาวอยู่บนเตียงที่นุ่มสบาย รู้สึกถึงสัมผัสอ่อนโยนจากใครคนหนึ่ง ที่ก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของผมอย่างอ้อยอิ่ง มือนุ่มเล็กที่ลูบไล้ไปบนแผงอกของผม ทำให้ผมรู้สึกดีจนส่งเสียงครางฮึ่มฮั่มอยู่ในลำคอ
ผมเลื่อนมือลูบไล้สะโพกนุ่มและเอวบาง ที่นอนทาบทับบนตัวผมเต็มร่าง กลิ่นหอมกรุ่นคุ้นจมูกอบอวลในห้วงสัมผัส
"พระพาย..."
ชื่อที่เปล่งออกมาจากปากของผมคือชื่อของเจ้าของสัมผัส ที่ผมกำลังห่วงหาอยู่ตอนนี้ จูบที่เธอมอบให้อย่างแผ่วเบา นุ่มละมุนราวขนนก ทำเอาผมหลงใหลจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น
[กริ๊ง...กริ๊ง...กริ๊ง]
ผมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ทันที เพราะเสียงโทรศัพท์ ทำให้ผมรู้สึกแปลกใจ นี่ผมแค่ฝันเหรอนี่
"อึก แฮก ๆ ๆ พู่...นี่เราแค่ฝันเหรอเนี่ย เหมือนจริงอะไรอย่างนี้ ยัยเฉิ่ม....ยัยบ้านี่ตามมาราวีฉันถึงในฝันเลยเหรอ แล้วฉันจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยังไง"
ผมนึกถึงใบหน้าหวาน ที่ลอยเด่นในฝันเมื่อสักครู่ เธอทำให้ผมเป็นเอา
