------------พยัคฆินทร์ (เสือ) --------
ตอนนี้ผมกับคุณแม่นั่งเครียดหาทางออกให้กับร้านอยู่ ลูกค้าวีไอพีกำลังทยอยมาแล้ว คุณแม่นั่งถอนหายใจหลายสิบครั้งแล้ว
"ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นตอนนี้ด้วยนะ นี่ถ้าแม่ยังแรงดีเหมือนเมื่อก่อนคงสู้ไหว ป่านนี้ลงครัวเองแล้ว แต่มาเดี๋ยวนี้แม่แก่แล้วสิ...คงต้องยอมแบกหน้าไปขอโทษลูกค้าก็คราวนี้แหละ"
"ถ้าเราไปดึงเชฟจากสาขาอื่นมาล่ะครับ"
"แม่ว่าไม่น่าทันหรอกลูก เดินทางมาก็หมดเวลาแล้ว....เฮ้อ! กลุ้ม"
"ผมว่าเราลงไปดูที่ครัวกันดีกว่าครับ อะไรเสิร์ฟได้บ้างก็เสิร์ฟก่อน แล้วค่อยชี้แจงสาเหตุที่เกิดขึ้นกับลูกค้า ผมว่าลูกค้าคงเข้าใจเราบ้างแหละ"
"ดีเหมือนกัน ไปลูก...เอาแบบเสือว่าแหละ ตอนนี้แม่คิดอะไรไม่ออกแล้ว"
ผมกับคุณแม่รีบเดินเข้าไปดูในครัว คุณแม่สูดลมหายใจเข้าในปอด ก่อนจะเดินเข้าไป
"คุณช้อง อะไรเสิร์ฟได้ก็เอาไปเสิร์ฟก่อนเลยนะ เดี๋ยวที่เหลือผมจะอธิบายกับลูกค้าเอง
