ตอนที่ 100

1215 Words

ผมขับรถพายัยตัวเล็กกลับบ้าน หลังจากเคลียร์ยอดเสร็จ คุณแม่จึงอยากให้ยัยตัวเล็กพักผ่อน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการรับมือกับออร์เดอร์ของลูกค้าวีไอพีกลุ่มใหญ่ คุณแม่จึงให้ผมขับรถพาเธอกลับบ้านก่อน ยัยตี้จึงอาสาอยู่ช่วยคุณแม่แทน ผมขับรถพาเธอมุ่งไปข้างหน้าช้า ๆ ไม่เร่งรีบ อยากให้เธอได้พักผ่อนและผ่อนคลาย คนตัวเล็กนั่งยิ้มไม่หุบตั้งแต่ออกมาในมือก็กอดกุหลาบช่อโตของไอ้หน้าอ่อนไม่ยอมวาง เธอเองก็คงภูมิใจกับความสามารถของตัวเองเช่นกัน ถึงได้นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างเป็นสุขแบบนี้ "มีความสุขขนาดนั้นเชียว...ยิ้มไม่หุบเลย" "ก็พระพายดีใจนี่คะ ที่ได้ทำอะไรแบบที่ตัวเองฝันไว้เสมอ" "ฝันงั้นเหรอ พระพายฝันอะไรไว้ครับ" "พระพายฝันไว้ว่าอยากมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง และใหญ่โตพอจะเป็นธุรกิจของครอบครัวได้ คุณนมจะได้พักบ้าง ชีวิตพระพายเหลือแค่พี่พระแพงกับคุณนมแค่สองคน ที่คอยดูแลให้ความรักมาโดยตลอด พระพายอยากให้ทั้งสองค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD