เมียเฮียซัน

เจ็บตัวเพราะใคร

เวลานี้เกือบจะสองทุ่มแล้ว หมิวที่ยังคงสวมชุดนักศึกษาตัวจิ๋วเดินออกมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ต เธอเดินซื้อพวกของใช้จำเป็น และเดินเพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปนั่งคิดเรื่องอื่นอยู่คนเดียว ตั้งแต่ออกจากคอนโดซันมาเธอก็เฝ้ารอหน้าจอมือถืออยู่บ่อยครั้ง นั่นก็เพราะรอดูว่าซันจะขอความช่วยเหลืออะไรไหม แต่แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางทีซันอาจจะหลับหรือเล่นเกมอยู่ก็ได้

"ไปดูที่คอนโดดีไหมนะ" คนตัวเล็กกำลังชั่งใจ นั่นก็เพราะเธอแอบไม่สบายใจอยู่หลายส่วน

เธอยังไม่วางใจนักนั่นก็เพราะซันมีนิสัยดื้อรั้นจนน่าหมั่นไส้ในบางครั้ง เธอกลัวซันจะไปหาเจนอีก ไม่ใช่กลัวเขากลับไปรักกัน เพียงแค่กลัวความงี่เง่าของซันจะทำให้เกิดเรื่อง พอนึกได้ดังนั้นเธอจึงกดโทรออกไปยังเบอร์ของคนที่เธอกำลังเป็นห่วงอยู่ พร้อมกับเดินเท้าออกมาหมายจะไปแวะร้านอาหารที่ซันชอบ และซื้อของกินไปฝากเสียหน่อย

"ทำไมไม่รับโทรศัพท์นะ"

แต่แล้วคิ้วเรียวสวยก็ต้องขมวดเป็นปม เมื่อปลายสายไม่มีการตอบรับใด ๆ ปกติแล้วซันจะอยู่กับโทรศัพท์ตลอด ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่เขาจะรับสายเธอเสมอ แม้กระทั่งนั่งอึยังวิดิโอคอลกับเธอเลย ครั้งนี้แปลกไปจริง ๆ

สัญชาตญาณของเธอนั้นบอกว่าเธอควรไปที่ที่หนึ่ง ซึ่งจู่ ๆ ก็เกิดนึกขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน ว่าแล้วเธอก็กระโดดขึ้นมอไซด์คันเก่าตัวเองและขับออกไปอย่างรีบร้อน เธอขับมาถึงคอนโดในย่านหรูของอดีตแฟนซัน ถามว่าทำไมเธอถึงรู้อย่างนั้นหรือ นั่นก็เพราะอะไรที่เกี่ยวกับซันเธอรู้หมดนั่นแหละ พอมาถึงเธอก็เจอเข้ากับบุคคลทั้งสามชายสองหญิงหนึ่งที่ลานจอดรถพอดี

ราวกับสิ่งที่เธอคิดนั้นเกิดขึ้นตรงเป๊ะ ซันกำลังมีเรื่องกับเเฟนคนใหม่ของเจนอยู่ที่ลานจอดรถพอดี และกำลังจะลงไม้ลงมือกับซันที่ดูจะพลาดท่าเสียที! เธอรีบตรงดิ่งเข้าไปช่วยซันแบบไม่คิดชีวิต

"หยุดนะ!"

เสียงร้องห้ามเมื่อแฟนหนุ่มของเจนง้างหมัดซัดเข้าที่ใบหน้าซันจนหมอบลงกับพื้น ซันอยู่ในช่วงจิตใจอ่อนแอร่างกายเองก็ไม่ต่างกัน จังหวะนั้นเขาจะเอาอะไรไปสู้กันเล่า พอวิ่งมาถึงตัวเธอก็กระโดดผลักชายผู้นั่นออกอย่างคนใจสู้ พร้อมกับจ้องเขม็งอย่างคนเอาเรื่อง

"ทำอะไรหา!?" หมิวโกรธจนเลือดขึ้นหน้าเข้าปกป้องเพื่อนสนิทสุดชีวิต

"อย่ามาขวาง หรือเธอก็อยากโดนด้วยคนฮะ!"

ไอ้นักเลงตัวโตที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนใหม่หญิงสาวคนสวยข้างกาย วางท่าจะต่อยเธอที่เป็นผู้หญิง แต่เธอหาได้กลัวไม่ สิ่งที่เธอกลัวคือเขาซ้ำซันที่พยายามตะกายตัวลุกอย่างอยากลำบากต่างหากเล่า

"ถ้าคิดว่าเจ๋งนักก็เอา ต่อยผู้หญิงอะ"

ดวงตาดำสนิทไม่ฉายแววหวาดกลัวเลยสักนิด เธอไม่ได้ห้าวจนกลัวตายไม่เป็นหรอกนะ เพียงแค่ตอนนั้นเธออยากปกป้องใครบางคนมากกว่าตัวเองก็เท่านั้น

"อย่ามาท้าแฟนเจนนะหมิว" สาวสวยอีกคนเดินมาหยุดอยู่ข้างหน้าแฟนหนุ่มของเจ้าหล่อน ก่อนจะแบะปากและเอ่ยอย่างไม่ใยดีอดีตคนรักเลยสักนิด

"ซันมาหาเรื่องเจนกับแฟนเอง จบไปแล้วก็ยังไม่หยุด ตามอยู่นั่น แถมยังต่อยแฟนเจนก่อน"

"มึงทำเหรอซัน?"

เธอหันไปประคองซันให้ลุกขึ้นยืน ก่อนจะถามเอาความจริงจากปากเขา ใบหน้าหล่อเหลายับเยินจนไม่น่าดู ร่างหนาโซซัดโซเซแทบยืนไม่อยู่ ดีที่มีเธอประคองกอดไว้ ซันไม่ตอบอะไรเพียงแค่พยักหน้า นั่นเพราะเขายอมรับว่าตนเป็นฝ่ายมาหาเจนเองเพราะอยากง้อ แต่ทะเลาะกับแฟนใหม่เธอสุดท้ายจบด้วยการลงไม้ลงมือและมีสภาพอย่างที่เห็น

"ซัน มึงยังมีสมองอยู่ไหมเนี่ย!"

เธออยากจะกรี๊ดให้กับความดื้อรั้นและงี่เง่าของซัน ในเมื่อเขาไม่รักแล้วก็ควรปล่อยเขาไปสักที ยิ่งซันทำตัวแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะอยากทนอยู่ด้วย

"มันไม่มีสมองหรอก เหอะ กากว่ะ" แฟนใหม่ของเจนพูดข่มพร้อมกับดูถูกซัน และทำท่าจะเข้ามาทำร้ายซันอีกรอบ จนเธอรีบดึงตัวซันไว้ด้านหลังพร้อมกับเผชิญหน้ากับผู้ชายที่ตัวโตกว่าเธอหลายเท่าอย่างไม่รู้ถอย

"มันจะมากเกินไปแล้วนะ" เธอยืดอกสู้

"เธอเป็นใครเนี่ย ปกป้องมันดีจังนะ"

"ใช่ไง มันเป็นเพื่อนฉันก็ต้องปกป้องมันไหม"

คนตัวเล็กตอบกลับด้วยแววตามั่นคง แต่ทว่าไอ้หน้าตัวเมียกลับไม่สนใจว่าเธอเป็นใครหญิงหรือชาย มันต้องการแค่ความสะใจที่โดนซันต่อยไปหมัดเดียว จึงทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดนั่นคือการจับศรีษะคนตัวเล็กกระชากและโยนเธอไปยังอีกฝั่งอย่างไม่สนใจ!

"งั้นเพื่อนมันกูก็ไม่ขอเว้น!"

"โอ้ย! "

"หมิว!"

ซันที่เกือบจะหลับเพราะโดนซัดจนยับ แต่พอเขาได้เห็นเพื่อนสนิทตนเองที่เข้ามาช่วยเขาถูกกระทำแบบนั้น ก็ถึงกับเบิกตากว้างตะโกนเรียกชื่อเธอดังสนั่น ก่อนที่อารมณ์โมโหจะเข้าแทนที่ทุกสิ่งอย่าง และเกิดเรี่ยวแรงมากมายเพื่อที่จะจัดการกับคนที่มันกล้าทำแบบนี้กับหมิว!

"มึง ไอ้ชาติหมา มึงตาย!"

ซันโถมร่างเขาสาดหมัดหนักใส่หน้าอีกฝ่ายไม่หยุดจนเลือดไหลนอง ชุดนักศึกษาสีขาวของทั้งสองคนล้วนแต่แดงฉานเพราะของเหลวสีแดงสดไหลออกมาจากปากและจมูก

ซันซัดไอ้นักเลงที่กล้าทำเธอเจ็บจนสลบไปได้อย่างน่าเหลือเชื่อ กระทั่งเขาแน่นิ่งไปแล้วแต่ซันก็ไม่ยอมหยุด เพราะความโกรธและต้องการแก้แค้นแทนเพื่อน ราวกับไฟสุมอยู่ในอกจนไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ ตอนนี้ซันเหมือนคนสติหลุดไปแล้ว เขาเหมือนคนบ้าไปแล้ว!

"หยุดนะซัน ฉันจะแจ้งตำรวจจับแก ปล่อยแฟนฉันนะ!"

เจนร้องลั่นด้วยความตกใจแต่ไม่กล้าวิ่งเข้ามาห้าม เพราะภาพตรงหน้าช่างน่ากลัวเหลือเกิน เธอกดโทรศัพท์มือถือเพื่อโทรเรียกเจ้าหน้าที่มาระงับเหตุทั้งมือยังสั่นเทา

"ซันพอ! ซันพอได้แล้ว"

หมิวที่พยุงตัวเองลุกขึ้นโดยเร็ว เธอลืมความเจ็บไปเสียสนิทเพราะภาพอารมณ์ความโหดร้ายของซันทำให้เธอต้องรีบห้ามเขา

"ไม่! มันทำมึงเจ็บ"

ซันสติหลุดไปแล้ว แววตาเขาดูดุร้ายและน่ากลัวแบบสุด ๆ นั่นเพราะเขาถูกกระตุ้นส่วนที่ดิบเถื่อนซึ่งซ่อนอยู่ภายในตัว เพียงแค่เห็นเพื่อนสนิทของตัวเองต้องมาเจ็บตัว และยิ่งไปกว่านั้นคือเธอเจ็บตัวเพราะเขา ไม่ใช่ใครที่ไหน

"ไม่ ซันพอ พอ"

เธอเข้ามาดึงหมัดเปื้อนเลือดของซันเข้าไปกอดไว้ เพราะกลัวเรื่องจะบานปลายไปมากกว่านี้ และเพื่อเรียกสติซันให้กลับคืนเลิกอาละวาดเป็นหมาบ้าแบบนี้สักที

"กูไม่เจ็บแล้วซัน พอ พอนะ หมิวขอ"

เมื่อใช้อารมณ์เป็นตัวนำก็ยิ่งไปกันใหญ่ เธอจึงใช้ไม้อ่อนเข้าช่วยในช่วงเวลาอันตรายเช่นนี้ แต่กลับได้ผล ซันหยุดชะงักไปชั่วขณะ ดวงตาคมคู่นั้นที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงฉานมองเธอก่อนจะค่อย ๆ คลายลง