“เหมียว มันขนาดนั้นเลยเหรอวะ” เธอกดวางโทรศัพท์จากเพื่อนแล้วเปิดโทรศัพท์ขึ้นดูเฟสบุ๊คทันที ทัดเทพหันมาจะคว้าเครื่องเธออีกครั้ง แต่ไม่ทันซะแล้ว
“พิมพ์! อย่าน่า”
“ไหน ดูสิ”
พิมพ์ใจสไลด์หน้าจออ่านคอมเม้นต์นับพันข้อความในเพจร้านกาแฟที่เข้ามาถล่มเธอในสเตตัสต่างๆ ทั้งเก่าและใหม่
ด้วยข้อหาแย่งแฟนเพื่อนจนทำให้เพื่อนฆ่าตัวตาย โดยใช้ถ้อยคำหยาบคายรุนแรง รวมทั้งสาบแช่งให้เธอถูกผู้ชายทิ้งและร้านเจ๊งในเร็ววันนี้
“อะ...” หัวใจของเธอแทบจะหยุดเต้นไปเลย หน้าชาตัวชาไปหมด รู้สึกเจ็บปวดแทบกระอัก เพราะไม่ใช่แค่เธอที่โดนด่าโดนประณาม แต่เกรียนคีบอร์ดยังพากันด่าพ่อแแม่ของเธอด้วยถ้อยคำรุนแรงไม่แพ้กัน
“ผมบอกแล้วว่าอย่าอ่าน”
ชายหนุ่มดึงโทรศัพท์หลุดจากมือของเธออย่างง่ายดาย นั่นเพราะเธอหมดแรงแม้แต่จะหายใจแล้วจริงๆ เธอไม่เคยรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้มากเท่าวันนี้มาก่อนเลย
“ทำไมต้องด่าพ่อแม่ฉันด้วย”
เขาจับมือเ
