“ก็...ไม่มีอะไรหรอก แค่ต่างคนต่างเรียนหนักน่ะ”
“อ๋อ”
“ทำไม ถามถึงหมอนั่น หรือว่าสนใจหมอนั่นเข้าแล้ว”
“ไม่รู้สิ ก็แค่คิดๆ ว่าคบกับคนที่เขารักเรา มันอาจจะดีกว่าคบกับคนที่เรารัก.....ก็ได้”
“ใช่ แต่จะเวิร์คสุดๆเลยนะ ถ้าได้รักกับคนที่รักเราและเราก็รักเขาด้วย ต่างฝ่ายต่างรัก ไม่ใช่แค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งรัก”
สายตาของเขาทำให้เธอเถียงไม่ออก
“อืม เอาที่สบายใจเถอะ ง่วงแล้ว นอนแล้วนะ”
“ฝันถึงผมด้วยนะ”
“ไม่”
“แต่ผมจะฝันถึงคุณนะ”
เธอไม่ตอบเขาว่าอนุญาตหรือไม่ เลิกผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นคลุมโปง ส่งสัญญาณว่าขอปิดการสนทนาแต่เพียงเท่านี้นะคะ ส่วนเขาก็โอเคตามนั้น นอนเงียบ ๆ ไม่คิดจะตอแยเธออีก
ตกดึก อากาศก็ยิ่งหนาว ชายหนุ่มได้แต่นอนกอดตัวเอง เพราะไม่มีผ้าห่ม ไม่มีเสื้อกันหนาว แต่เขากลับรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก ที่ได้นอนอยู่ตรงนี้ ใกล้ๆ เธอ
“หลับแล้วเหรอ” เขาสบายใจที่เห็นเธอหลับได้ และรู้สึกมีควา
