“สอง...”
คีตานับเลขอย่างใจเย็นแต่การกระทำนั้นช่างตรงกันข้าม เพราะเวลานี้ร่างสูงได้ก้าวเท้าขยับเข้าหาฉันทีละนิด ทำให้ระยะห่างระหว่างเรายิ่งเหลือน้อยเต็มที
“ฉันยังไม่ได้นอนมาตั้งแต่เมื่อคืนอย่ามาหาเรื่องกันได้มั้ย!” วันที่ 2 ของข้อตกลงยังไม่เห็นอะไรที่มันเกี่ยวข้องกับคีย์เลย ทั้งหมดมันเกี่ยวกับพี่ชายของเธอคนเดียวเลยเนี่ย!
“นับ...”
“อย่านะคีตา” เสียงเล็กเอ่ยขึ้นแผ่วเบาและกำลังอ้อนวอนให้คีตาสงสาร ในขณะที่ความจริงแล้วนั้นมันช่างยากซะเหลือเกินที่จะมาหาความเห็นใจจากเขาในตอนนี้
“จะเงยหน้าขึ้นมาเองดี ๆ หรือจะให้ฉันจัดการทำให้มันเงยขึ้นมาด้วยมือตัวเอง”
“....” คำขู่ของผู้ชายตรงหน้าไม่สามารถทำให้ฉันทำตามได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกหวั่นใจ ตอนนี้การแสดงออกต่อต้านเหมือนคนเก่งซึ่งความจริงแล้วในใจฉันกำลังกลัว
“...สาม”
พรึ่บ!
สิ้นเสียงชายชุดเดรสของฉันก็ถูกเลิกขึ้นสูงด้วยความรวดเร็ว ทำเอาส่งเสียงก
