Ep.3 เบิกทางรัก
937 Words
เมื่อรถเเล่นมาจอดในรั้วมหาวิทยาลัย สาวน้อยอย่าง 'สมิง' ก็ก้าวเท้าออกมายืนตรงเพื่อจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมตัวเอง และแน่นอนว่ารูปร่างอวบอั๋นทำให้เป็นที่เตะตาต้องใจของหนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยที่ชายตามองตามอย่างไม่กะพริบ
"ฮิ คนสวยก็งี้" ความมั่นใจให้ห้าแต่มั่นหน้าให้สิบ!ไม่หักค่ะ ฉันเดินเชิดเเล้วคลิกดูแผนที่ในโทรศัพท์ จู่ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องเหมือนจัดงานคอนเสิร์ตเลยอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปดู
"กรี๊ด พี่สิงหาน่ารัก"
"น้องๆ ก็น่ารักครับ"
"กรี๊ดๆๆ"
ฉันพยายามชะเง้อมองฝ่าวงล้อมของนักศึกษาสาวนับสิบคนไม่รู้ว่าทำอะไรกันอยู่จนกระทั่ง...
"โอ้แม่เจ้า!!!!" ฉันตะลึงจนลูกตาถลนแทบจะหลุด ผู้ชายอะไรหล่อโฮก หล่อไม่บันยะบันยัง หล่อวัวตายควายล้ม หล่อจนคนดีสิ้นสติ ฮ่าๆ
ตุ๊บ!
"อักกกก" ฉันล้มลงกับพื้นเพราะแรงชนจากคนที่วิ่งปรี่เข้ามาเพิ่มขึ้น ผู้ชายคนนั้นต้องดังมากในที่นี่แน่ ไม่ได้การละ 'ฉันต้องคว้ามาให้ได้'
"ไปเถอะไอ้สิงหา มึงจะยืนให้สาวกรี๊ดอีกนานไหม กูจะได้พกยาแก้ไอมาขายด้วยเลย กรี๊ดกันจนคอแหบคอแห้ง" โคขมวดคิ้วสะกิดไหล่ของสิงหา
"เออๆ รอก่อน ขอถ่ายรูปกับสาวต่างคณะอีกนิด" ผมตอบกลับไอ้โคที่ดูเหมือนมันหงุดหงิดเพราะยืนรอนาน
"งั้นกูไปก่อนนะเจอกันในคาบ" ไนท์โบกมือลาแล้วส่งยิ้มให้ ความหล่อของสามหนุ่มทำให้สาวๆ แทบคลั่ง
"อ๊าย พี่ไนท์''
"พี่โคน่ารักจัง"
"กรี๊ดดด!!! เงินหล่น" เวลาผ่านไปไม่กี่นาทีก็มีเสียงตะโกนดังจนทุกคนหันขวับไปมอง ปรากฏว่ามีสาวสวยขึ้นยืนบนเก้าอี้หินอ่อน โปรยเงินแบงก์ร้อยอย่างไม่เสียดายมากมายทำให้ทุกคนผละออกจากการล้อมหนุ่มๆ วิ่งมาเก็บเงินแทน
"อะไรวะนั่น" โคพูดขึ้นอย่างตกใจ
ทุกคนต่างก้มเงยลงเก็บเงินที่ปลิวไสวเหมือนใบไม้ที่ล่องลอยตามลม
"สองหมื่น...เอาวะ!! เพื่อผู้ชายหมดกระเป๋าไปเลย" ป๊ากับม๊าจำกัดเงินให้ใช้อาทิตย์ละแค่สามหมื่นบาท แต่ดีที่ฉันแอบจิ๊กเงินเฮียป๊อกแปดมาได้นิดหน่อยอีกสองหมื่นบาท เลยโปรยลงเพื่อเบิกทางจนเกือบจะเกลี้ยงกระเป๋า ก่อนจะรีบกระโดดลงจากโต๊ะตรงดิ่งไปยังเป้าหมายทันที
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ 'สมิง' ชื่อจริง อรัญญา สูง158 นน.42 ผิวขาว อก40เอว24 หนูชอบพี่นะคะ"
"......." คำพูดของสาวน้อยทำให้ทั้งสองหนุ่มต่างตกตะลึงพร้อมกัน
"แล้วไง" หลังจากที่ฉันแนะนำตัวเขาก็ตอบกลับมาห้วนๆ เหมือนไม่เต็มใจจะตอบเท่าไร
"พี่มีแฟนหรือยังคะ? เรียนปีไหน? คณะอะไร?'' ฉันยิงคำถามรัวเป็นชุดอย่างไม่พักหายใจ ตอนนี้ยิ่งได้มาอยู่ใกล้ๆ ยิ่งหล่อเหลาเอาการเลย
"ถ้าคิดจะมาจีบบอกเลยว่าเสียเวลาไอ้นี่มันไม่ชอบผู้หญิงแบบน้องหรอก" ฉันขมวดคิ้วทำหน้ามุ่ยทันทีเมื่อเพื่อนของเขาพูดออกมาด้วยท่าทีจริงจัง
"เท่าไหร่คะ? เป็นแฟนหนูพี่คิดเท่าไหร่"
"มันจะมากไปแล้วนะ" ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจแต่คำพูดของมันรบกวนระบบประสาทของผมเหลือเกิน ดูท่าทางจะเป็นลูกคุณหนูเอาแต่ใจซะด้วย
"มึงรวยมากเหรอ"
"ค่ะ หนูรวยมากๆๆ"
"งั้นขอเหรียญบาทหน่อย"
"ได้ค่า สักครู่นะคะพี่" ฉันรีบเปิดรูดซิปกระเป๋าเพื่อล้วงหาเศษเหรียญตามคำขอ ไม่รู้หรอกว่าเขาจะเอาไปทำอะไรแต่อย่างน้อยเขาก็คุยด้วยแล้ว
"นี่ค่ะ"
หลังจากยื่นเหรียญบาทให้ฉันก็ส่งยิ้มพิมพ์ใจเพื่อให้เขาจดจำ และแน่นอนว่ารอยยิ้มของฉันไม่ว่าผู้ชายคนไหนเห็นก็เป็นต้องตกหลุมรัก
"เก็บไว้อมตอนตายนะ!"
อุ๊บส์
สิงหาพูดพร้อมกับยัดเหรียญที่รับมาจากสมิงใส่ปากของเธอ จากนั้นเขาก็เดินชนไหล่ออกไปตามด้วยโคที่ส่ายหน้าแล้วยิ้มเป็นนัยว่าคำพูดของเขาได้ตักเตือนเธอก่อนแล้ว
"เฮือก!!!" ฉันถอนหายใจดัง 'เฮือก' เหมือนตอนนี้อากาศจากปอดถูกกลืนหายเข้าไปในช่องท้องมันอึดอัดและจุกเสียดไปหมด ผู้ชายอะไร ปากหมาหยาบคายรุนแรง แต่เร้าใจโคตรๆ นี่แหละเนื้อคู่ของ 'สมิง'
หลังจากที่ฉันเข้าไปพบกับอาจารย์ที่คณะ ฉันเลือกเรียนภาษาญี่ปุ่นเพราะอยากศึกษาวัฒนธรรมด้วย จากนั้นก็ได้รับตารางเรียนมาพร้อมกับมองหาตัวช่วยบางเรื่อง
ฉิ่ง~ เงินแบงก์พันสีเทาถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าแบรนด์เนมสุดหรู
"เขาชื่ออะไร เรียนคณะไหน"
"ชื่อพี่สิงหาเรียนคณะวิศวะ ปีสามค่ะ"
"แล้วขับรถอะไร มีแฟนหรือยัง บ้านอยู่ที่ไหน''
"เอ่อ..."
ฉิ่ง ฉิ่ง~ เงินหลายพันถูกยื่นให้ผู้หญิงต่างคณะคนหนึ่งอย่างไม่คิดเสียดาย
"ขับรถ BMW รุ่นใหม่ล่าสุดสีดำ ยังโสด ไม่ได้อยู่บ้านอยู่คอนโด ชอบไปร้านคลับเฮียหมีแถวซอยแปดค่ะ"
ตึก ตึก~ หลังจากที่บอกกล่าวข้อมูลจนหมดไส้หมดพุง สาวต่างคณะก็เร่งรีบฝีเท้าออกไปด้วยเงินเป็นหมื่น
"ฮึ! คิดว่าหนีพ้นหรือไงคะคุณพี่ สิงห์อย่างพี่มาเจอสมิงลูกของเสืออย่างหนู ใครจะอยู่ใครจะไป"
- Writer
