อาหารค่ำวันนี้ดูรสชาติจืดสนิทไปในพริบตา เมื่อมีพี่สาวของหล่อนมาร่วมโต๊ะด้วย เนื้อนวลพยายามที่จะไม่ใส่ใจกับท่าทางเอาอกเอาใจที่เนื้อนางแสดงออกมาต่อคิริล แต่ความหึงหวงมันเข้าใครออกใครที่ไหนกันล่ะ หล่อนเจ็บปวด ทรมาน และไม่สามารถทนนั่งมองพี่สาวของตัวเองยิ้มเล็กยิ้มน้อยให้กับคิริลได้อีกต่อไป
“ขอตัวนะคะ ฉันจะรีบไปหาเอวาค่ะ”
เนื้อนางหันมายิ้มหวานฉ่ำให้หล่อน
“ตามสบายจ้ะนวล แต่อีกหน่อยหน้าที่นี้ก็จะกลับมาเป็นของแม่แท้ๆ อย่างพี่แล้วล่ะ เธอจะได้ไม่ต้องลำบากอีก”
คนฟังกัดฟันแน่น น้ำตาพาลจะไหล
“ฉันไม่เคยรู้สึกลำบากเลยถ้าสิ่งที่ต้องแลกมานั้นคือความสุขของเอวา”
แล้วเนื้อนวลก็ผุดลุกขึ้นยืน ดวงหน้างามเยือกเย็น
“ขอตัวก่อนนะคะ”
เนื้อนางมองตามร่างอรชรของน้องสาวไปด้วยสายตาของผู้ชนะ จากนั้นหล่อนก็หันกลับมามองคิริลที่นั่งทานอาหารอยู่เงียบๆ ด้วยสายตาเชิญชวน
“ยายนวลก็เอาใจยากแบบนี้แหละค่ะ อย่าไปถือสาน้องสาว
