ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ฉันมาแล้ว” “ก็เปิดเข้ามาสิ ประตูไม่ได้ล็อก” มือแกร่งจับไปที่ลูกบิดก่อนจะค่อยๆ เปิดมันออก “มาแล้วเหรอ” เสียงใสๆ ดังออกมาจากภายในห้อง วิกเตอร์มองเข้าไปในห้องมืดๆ แล้วเขาก็เห็น… ม่านฟ้ากำลังยืนเอามีดจี้คอใบหม่อนไว้ “วะ วิกเตอร์ ชะ ช่วยฉันด้วย” ใบหม่อนพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว “ทาเลีย เธอต้องการฉันใช่ไหม ฉันมาหาเธอแล้ว เอาฉันไปแทนใบหม่อนเถอะ” วิกเตอร์เจรจา “ฟ้า ฟ้า ฟ้า นี่มันอะไร ฟ้าปล่อยหม่อนเถอะ” ปลาดาวหลบตำรวจแถวนั้นเพื่อเข้ามาในเหตุการณ์ “อย่าเข้ามาใกล้ฉันไม่งั้นหลอดลมอีนี่ขาดกระจุยแน่” “ฟ้า เราเป็นเพื่อนกันนะ” ใบหม่อนพูดเบาๆ “หุบปาก ฉันไม่มีเพื่อนตอแหลแบบแก” “ขอร้องล่ะ ทาเลีย เอาฉันไป ฉันอยากอยู่กับเธอ แล้วเธอก็คงอยากอยู่กับฉัน” วิกเตอร์พูด “นายคิดว่าฉันโง่เหรอ นายแค่อยากให้ใบหม่อนปลอดภัยก็แค่นั้น” ม่านฟ้าเบ้ปากใส่ “ถ้าเธอทำอะไรใบหม่อน เธอจะไม่เหลืออะไรเลยนะ