ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ใบหม่อน คุณหลับหรือเปล่า”
วิกเตอร์ที่เห็นใบหม่อนหมกตัวอยู่ในห้องจนถึงเย็นมาเคาะเรียก เธอย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับเขาแล้ว พวกเขาสั่งข้าวเที่ยงขึ้นมาทาน แต่ก็ต่างคนต่างทาน เธอยังไม่ยอมร่วมวงกับเขา
“คะ อ้อ”
ใบหม่อนส่งเสียงตอบรับก่อนจะเดินมาเปิดประตูห้อง
“เปล่าค่ะ ฉันอ่านหนังสือน่ะ”
“ไปหาอะไรกินเถอะ ค่ำแล้ว”
“อ้อ ได้ค่ะ งั้นขอสิบนาทีนะคะ”
“อื้อ”
ใบหม่อนเข้าไปแต่งหน้าแต่งตัวให้เรียบร้อย เธอหยิบกระเป๋าแล้วก็ออกไปหาวิกเตอร์ที่รออยู่ห้องนั่งเล่น
ทั้งสองเดินไปขึ้นรถด้วยกัน วิกเตอร์ขับรถไปไม่นานก็ถึงร้านอาหารสุดแสนโรแมนติกและบรรยากาศดี ทั้งสองเดินเข้าไปในร้าน ไม่น่าเชื่อว่าร้านน่านั่งขนาดนี้จะไม่มีลูกค้าเลยสักโต๊ะ
วิกเตอร์เลื่อนเก้าอี้ให้ใบหม่อน เธอยิ้มและกล่าวขอบคุณเขา วิกเตอร์นั่งลงต่อหน้าเธอ ทั้งสองสบตากันก่อนวิกเตอร์จะเชื้อเชิญให้ใบหม่อนสั่งอาหาร
ทั้งสองสั่งอาหารมาทาน ว
