แคว่ก!
"พี่รามไม่ได้นะคะ ค..คุณแม่อยู่" เสียงร้องท้วงของจ๊ะเอ๋เมื่อถูกยกอุ้มมานั่งเกยบันไดขั้นที่4
"แม่อยู่ในห้องครัวคงทำอาหารแกะสลักแก้เครียดไม่ออกมาหรอก"
"พี่ราม...อ๊าาาง์"
"ชวุ่ว~เธอก็เก็บเสียงด้วยสิครางดังตลอดแบบนี้เดี๋ยวแม่ก็ได้ยิน"
พูดจบรามก็นั่งคุกเข่าใช้มือหนาแหวกกางเกงขาสั้นรวบทั้งกางเกงในออกด้านข้าง
"กลีบแดงจังยังแห้งอยู่เลยนะเนี่ย" สายตาเจ้าเล่ห์เปรยมองน้องสาวที่เบือนหน้าหนี "อายเหรอ หืมมม"
"พี่รามคนบ้าหยุดแกล้งหนูนะคะ"
"ไม่ได้แกล้งพี่เอาจริง"
"งื้อออ~อ๊ะ~อ๊า"
นิ้วชี้แข็งกำลังขนาบบนเนินโหนกก่อนจะสลัดข้อมือแกร่งเพื่อถูไปมาเกลี่ยเขี่ยเม็ดคริสตัล
"อ๊ะ~อ๊า~อึก! พี่ราม" ความเสียววิ่งปะทะหนักหน่วงจ๊ะเอ๋ครางสะบัดตัวเดดิ้น
"เสร็จออกมาก่อนสิพี่อยากเห็นน้ำหวานของจ๊ะเอ๋ตอนมันกำลังไหล"
"ไม่เอานะคะ~อ๊าส์"
"หรือต้องใช้ลิ้นช่วย"
"อ๊ะ...พอก่อนนะคะ อื้อ" เรียวลิ้นยาวตวัดลากเลียหล
