วันนี้เป็นวันแต่งงานค่ะ ตอนเช้าจะเป็นพิธีแต่งตามประเพณีไทยจัดขึ้นที่บ้านฉันเอง ส่วนตอนเย็นจะกินเลี้ยงกันที่โรงแรมของคุณติณณภพที่เราไปดูกันเมื่อหลายเดือนก่อนนั่นแหละ โดยที่ตอนนี้ฉันกำลังโดนช่างจับแต่งตัวอยู่ที่ห้องของตัวเองไม่ให้ไปหาลิลิน โดยมีแม่อารีย์เป็นคนกำชับไว้ว่าห้ามออก และมีแม่ปลื้มที่เฝ้าฉันไว้ “ทำไมต้องแต่งให้แพรมากขนาดนี้ด้วยอ่ะแม่จ๋า แพรอยากไปหาลิน” ฉันอ้อนแม่ปลื้มออกไป “เดี๋ยวก็ได้เจอกัน แต่งไปเชื่อแม่งานแบบนี้ทั้งชีวิตเกิดมามีขึ้นแค่ครั้งเดียวนะลูก” แม่ปลื้มบอก “แพรรู้ แต่นี่มันงานลินนะแม่ ไม่ใช่งานแพร ไม่ต้องจัดเต็มขนาดนี้ก็ได้” “ไม่ได้ ลูกต้องสวยที่สุดรู้ไหม” แม่ปลื้มยังคงไม่ยอม ฉันก็เลยต้องนั่งให้พี่ๆจัดการแต่งหน้าทำผมจะเสร็จ “ไปเปลี่ยนชุดได้แล้วลูก” แล้วแม่ก็ถือชุดมาหาฉันเมื่อแต่งหน้าทำผมเสร็จ แต่... “อันนี้มันชุดของลินนะแม่ เอามาผิดแล้ว” ฉันท้วงบอกแม่เมื่อจำชุดที่ตั