ติณณภพ
ตอนนี้เป็นเวลาส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอครับ ซึ่งเป็นห้องที่โรงแรมผมเอง พอดีว่างานเลี้ยงมันเลิกดึกผู้ใหญ่ก็เลยให้เข้าหอที่นี่ได้เลยเพราะยังไงที่นี่ก็เป็นโรงแรมของผม ส่วนพรุ่งนี้ค่อยกลับไปที่เรือนหอจริงๆที่ผมเตรียมไว้ให้เมียตัวน้อย
“หนักนิดเบาหน่อยต้องอภัยให้กันนะลูก” แม่ผม
“ขอให้ลูกทั้งสองมีความสุขมากๆ รีบมีตัวน้อยให้พ่อเร็วๆนะ” พ่อผม
“อยู่ด้วยกันอะไรกระทบกระทั่งกันไม่ต้องเก็บมาคิดเล็กคิดน้อย หันหน้าคุยกันดีๆอย่าใช้อารมณ์นะลูก” คุณอาจักร
“อาฝากดูแลน้องด้วยนะติณ หนูก็ดูแลพี่เค้าด้วยนะลูก” อาอารีย์
“พ่อฝากแพรด้วยนะติณ ลูกคนนี้อาจจะดื้อไปบ้างอย่าถือสาน้องนะ” พ่อสอง
“อยู่ด้วยกันให้เหมือนวันแรกที่รักกันนะลูก มีอะไรก็หันหน้าคุยกันอย่าทะเลาะกันข้ามวันข้ามคืน” แม่ปลื้ม
ผมกับแพรวาก้มกราบผู้ใหญ่ทุกท่านหลังจากให้พรเสร็จ
“ลินฝากน้องสาวของลินด้วยนะคะพี่ติณ พี่ขอให้น้องสาวของพี่มีความสุขมากๆนะ”
