Chapter Eighty
"Para kaming laruan na paulit-ulit niyang sinaktan. Itinatak niya sa utak ko ang malademonyo niyang boses. Kahit matagal na... sobrang linaw pa rin sa akin," muli akong pumikit. Nanalaytay sa isipan ang mapait na nakaraan.
--
"Kain na!" ani ng matandang lalaki. Pinagmasdan ko ang pagkaing inihain sa harap ko. Dog food iyon. "Doll, kailangan mong kumain para may lakas ka. Ito na kasi ang huling ibibigay ko sa 'yo kapag hindi mo ito kinain."
Kinalas nito ang tali sa kamay ko. Saka niya ibinagsak ang lagayan ng pagkain ng aso. Yes, iyong lalagyan ay pang-aso. Iyong pagkain ay pang-aso rin.
Gutom na gutom na ako. Hinang-hina na rin. Isang buong araw na walang katubig-tubig. Makukuha lang namin iyong tubig kung kakainin namin iyong inihain sa amin. Nakita ko ang lalaking
