A Night With An Alpha (Omegaverse series #3) [R18+]

SELECTED

Nang dumating ako sa hotel ay hindi na magkanda-ugaga ang mga kasamahan ko na naka-duty ng maaga. Dahil sa pagmamadali nila parang na-pressure tuloy ako na magmadali rin kaya naman dumeretso na ako sa locker room upang makapagpalit ng damit.

Bell boy lang ako pero alam ko na isa ring mahalagang posisyon ito sa hotel. Habang nagpapalit ako ay mayroong kumatok at nang tingnan ko ay nakita ko ang Supervisor namin.

"Haru, do you have a minute?"

"Ah, wait lang po, Sir," kaagad kong sagot at saka nagmadaling nag-uniform.

Lumabas siya kaya naman lumabas na rin ako at nang makapasok kami sa isang room ay kaagad din naman kaming pinagtinginan. Kahit na ang mga kasamahan ko sa loob ng hotel na lagi kong nakikita at nakakahalubilo sa locker room ay kakaiba rin ang tingin sa 'kin.

Napayuko naman ako. Mali ba na magtrabaho ang isang omega? I know that we're kind of troublesome lalo na kapag malapit na ang heat namin but still… we're still human. We still need work for a living.

Why do we have to be discriminated against by them?

Dahil ba sa wala kaming backer? o dahil ba sa mahirap lamang ako?

Hindi ko na lang pinansin ang tingin nila at sumunod na lang ako sa Supervisor namin at luminya rin sa pinaka gilid.

"Siguro naman ay alam na ninyo kung bakit kayo narito, hindi ba?" sambit ng Supervisor. Hindi ko pa alam pero wala akong lakas ng loob na magtanong. "Para sa mga hindi pa nakakaalam mayroong gaganaping malaking event at sa hotel natin ito gaganapin. Dalawang malaking kumpanya ang magdidiwang at tayo ang kanilang napili upang magsilbi sa kanila," pagbibigay ng impormasyon ng aming Supervisor. "Gusto ko na ipaalam na kayo ang pinili ko na tumulong sa pagbibigay ng pagkain sa mga guest at sa mga mahahalagang tao. Sinasabi ko sa inyo, isang mahalang event ito. Huwag na huwag kayong magtatangkang sirain ito," sambit ng Supervisor namin at nagbigay ng babala sa amin.

"Sir!" bulalas ng isang beta na lalaki at nakataas ang kaniyang kamay. "Hindi naman po sa pagde-descriminate sa mga omega pero paano po si Haru? Hindi natin alam kung kelan ang heat niya. Sigurado rin na maraming Alpha sa event na iyon," sambit niya.

Mukha mang concern pero hindi. Ramdam na ramdam ko na ayaw niya akong kasama sa event na ito. Hindi ko nga lang alam kung bakit.

Kumunot naman ang noo ng Supervisor namin. "Concern ka ba talaga o dahil sa alam mo na mas prefere ng mga Alpha ang Omega kaysa Beta? Sinasabi ko sa inyo, huwag na huwag kayong magtatangkang gumawa ng gulo roon. Kung si Haru ang inaalala ninyo, huwag kayong mag-alala, mayroong heat suppressor," matalim na sambit ng Supervisor namin.

Napayuko naman ako.

Next month pa ang heat ko. Bago ako pumasok sa hotel kakatapos lamang ng heat ko.

Gustong gusto ko sabihin iyon sa kanila ngunit wala akong lakas ng loob. Hindi ko naman dapat ikahiya ang pagiging omega pero…

I mentally shrugged my head.

No, hindi ako nahihiya na isa akong omega. Ang problema ko lamang ay mga Alpha sa paligid.

Nang matapos ang meeting namin ay kaagad kong pinuntahan ang Supervisor namin sa kaniyang office.

Kumatok ako.

"Come in," dinig kong sambit mula sa loob.

"Sir?" tawag ko nang buksan ko ang pinto at sumilip.

"Oh, Haru, what is it?" tanong niya at ibinalik niya ang kaniyang tingin sa mga dukumento na nasa kaniyang harapan.

"Sir, pwede po bang hindi na lamang ako kasama sa mga taong magse-serve sa event? I have this bad feelings about this event. Also, marami rin pong mga gustong maging part nito. I'll give them my slot, Sir-"

"Haru," pagpuputol ng Supervisor ko sa sasabihin ko. "Alam ko na mayroon kang hindi magandang karananasan sa mga Alpha based on my observation. You always associate yourself with Betas or sometimes alone. Don't you think this is the right time to fix it? I mean, hindi mo naman kailangan matakot sa mga Alphas. As long as you did nothing wrong," he said.

Napakagat na lang ako ng labi. Hindi iyon ang gustong mangyari. Ilang beses ko na rin naman sinubukan iyan, gusto ko rin naman maging kumportable sa ibang Alpha.

Ang dami kong gustong sabihin sa Supervisor ko pero walang ni-isa roon ang lumabas sa bibig ko. Parang lahat ng sasabihin ko ay nasa isipan ko lamang.

"Look, Haru," malumanay na sabi niya. "Gather your courage dahil hindi na magbabago pa ang isipan ko."

My emotions were complicated when I went out of my Supervisor's office. Hindi ko talgaa gusto pero wala akong magagawa dahil pag nagkataon ay mawawalan ako ng trabaho.

In the end, I called Kenji.

"Why don't you try it?" dinig kong sambit ni Kenji nang sabihin ko sa kaniya lahat. _"I know your suffering and I am aware of your anxiety but this really is a good chance for you to face your fear. If ever na may gumawa sa iyo ng masama sa event na iyon let me know and I will drag him to hell," _ he added.

I don't know but those words kind of make me feel secure.

"But-"

_"Haru, there's also a chance that you'll meet your fated pair there. Isa iyon sa dahilan kung bakit ka pinapasama roon ng Supervisor mo. He wants you to be able to be happy, genuine happiness." _

After our short call ay bumalik na ako sa trabaho ko. Tumulong na lamang ako sa mga kakailanganin sa even and the main hall of the hotel are really decorated luxuriously. Iba talaga pagmayayaman. Even the plates, spoons, forks, glasses, and foods were expensive. Parang ayoko na tuloy dahil feeling ko makakabasag ako ng baso. Baka isang baso pa lang ay buong sahod ko na.

Still, I want to find him. My fated pair.

THE DAY HAS COME. The most feared day I ever encountered. Ready na ang lahat sa main hall and even the hotel rooms were all packed up at walang available na hotel room ngayon.

I still fulfill my job as a bell boy kahit na part ako ng food and beverage team sa event. Pero pinipili ko lamang ang mga taong ihahatid ko. Mostly, Betas. Hindi ako naghahatid ng Alphas sa room nila.

Ibinibigay ko na ang mga Alphas sa ibang mga bell boy and bell girl and they really quite happy with it. I don't care.

"Hey!" tawag sa akin ng isang lalaki.

Lumingon naman ako. Bigla na lamang kumalampag ang dibdib ko at parang may kakaiba sa paligid.

Alpha!

My whole system screamed danger!

Kaagad ko na hinila si Joan. "Jo, go grab that Alpha."

Kaagad akong umalis nang sabihin ko iyon kay Joan and I still can feel the stare in my back from that Alpha. Sana lang talaga ay hindi siya magtanim ng sama ng loob sa 'kin.

But what is it?

Why do I feel drowned by his stare? Why do I feel like I want to grab his collar and kiss him right then and there?

I felt my face go red.

Oh gosh, Haru. You're in trouble. Really in trouble.