“ไม่เป็นไรนะป่าน ฉันจะอยู่ข้างๆ เธอ ฉันจะจับมือเธอไว้ กอดเธอไว้แบบนี้ เราจะสู้ไปด้วยกัน เพื่อลูก... ของเรา”
ปรัชญ์ปลอบโยนลินินพร้อมกับปลอบใจตัวเองไปด้วย เขากอดเธอไว้แน่นจับมือเธอมากุมไว้ ให้สัญญาด้วยชีวิตว่า จะอยู่เคียงข้างเธอ ร่วมกันต่อสู้เพื่อลูกที่จะเกิดมา
“เพื่อลูก... ฮึก ฉันจะอดทน”
ลินินกอดปรัชญ์ไว้ มือข้างหนึ่งวางบนท้องของตัวเอง พยายามเรียกความเข้มแข็งและกำลังใจของตัวเองคืนมา สวรรค์ใจร้ายกับเธอมาตลอด ให้พบเจอแต่ความทุกข์ใจไม่สิ้นสุด ในยามที่คิดว่าจะได้มีความสุขก็มีเรื่องทำให้ต้องทุกข์ใจ หากเธออยู่คนเดียวเธอคงไม่รู้จะผ่านมันไปได้อย่างไร แต่เมื่อมีปรัชญ์อยู่เคียงข้าง ปัญหาใหญ่นี้คงจะเบาลงเมื่อมีเขาช่วยแบกรับ หญิงสาวปล่อยให้น้ำตาไหล ซุกตัวในอ้อมแขนของเขาเรียกแรงใจจากคนข้างเคียงให้มากที่สุด
“เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะป่าน” ปรัชญ์บอกเธอ
“ค่ะ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน” ลินินตอบรับ
ภาพของสอง
