ฟ้ายังไม่ทันสว่างเจียวเหอก็ลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปเตรียมตัว ชุดพระราชทานจอหงวนเมื่อสวมอยู่บนร่างของเขายิ่งเพิ่มความสง่างามจนไม่อาจละสายตาได้ เฟยเถาที่ยังไม่ตื่นนางจึงไม่ได้เห็นเขาก่อนผู้ใด
พอถึงเวลา นางก็ออกไปหาสุ่ยหรูหลิงที่โรงน้ำชา เพื่อรอชมขบวนแห่จอหงวนด้วยกัน
“ตอนแรกข้าคิดว่าจางจอหงวนจะไม่ยอมให้เจ้ามาแล้ว” หรูหลิงเดินไปรับเฟยเถาที่หน้าโรงน้ำชาด้วยตนเอง
“หากไม่ใช่องค์ชายสามพูด อาเหอคงไม่ยอมให้ข้ามา”
สตรีทั้งสองพูดคุยกันไปจนถึงหน้าห้องรับรอง แต่ก่อนที่จะเปิดเข้าไปด้านใน เสียงหวานด้านหลังก็ดังขึ้นรั้งเอาไว้เสียก่อน
“ท้องโตเพียงนี้แล้วยังจะออกมาด้านนอกได้อีกหรือ” จินเซียนเดินมากับสาวใช้ของนาง
“ถังอี้เหนียง เองก็มาร่วมชมด้วยหรือเจ้าคะ” จินเซียนนิ่วหน้าอย่างไม่พอใจ นางไม่ชอบให้เรียกนางว่าอี้เหนียงเลย
“พี่ชายข้าเองก็สอบผ่าน เหตุใดจะมาร่วมชมไม่ได้เล่า”
“อ้อ...คุณชายถังก็สอบผ่าน ยินดีด้ว
