หูเจี้ยนรีบร้อนกลับหมู่บ้าน เมื่อมาถึงเขาไปที่เรือนของเฟยเถา เพื่อนำของที่ซื้อมาไปเก็บ
“อาเหอไม่ได้กลับมาด้วยหรือ” เฟยเถาถามอย่างสงสัย
“เอ่อ...อาเหอเจอสหาย มีเรื่องที่ต้องสนทนากันจึงให้ข้ากลับมาก่อน”
“อ้อ...ไม่ใช่คุณหนูถังกระมัง” เฟยเถาดูจากสีหน้าหนักใจของหูเจี้ยนจึงพูดไปโดยไม่ได้คิดอะไร
“จะ เจ้ารู้ได้อย่างไร”
“หึหึ ข้าไม่รู้หรอก จะรู้ได้ไง ไม่ได้ไปกับพวกท่านด้วย แต่ดูจากสีหน้าของท่านแล้ว คงจะเป็นคุณหนูถังอย่างแน่นอน”
“เหอะ ข้าเตือนเขาแล้ว แต่เขาไม่เชื่อข้า เถาเถา เจ้าอย่าได้เสียใจ อาเหอคงไม่ทำกับเจ้าเช่นนั้นแน่”
“ทำอันใด เขาบอกนางหรือว่าจะรับข้าเป็นอนุ”
ฝ่าเท้าของหูเจี้ยนถอยหลังโดยไม่รู้ตัว “เจ้ารู้ได้อย่างไร”
“ข้าเพียงเย้าท่านเล่น เป็นเรื่องจริงเสียด้วย” นางเพียงแค่เดาไปตามเนื้อเรื่องเท่านั้น ไม่คิดว่าจะเป็นจริง
มันดูเร็วเกินไปทั้งหมด ความสัมพันธ์ของเจียวเหอและจินเซียนจะเกิดขึ้
