เจียวเหอทำตามที่เฟยเถานางบอก มันช่างเป็นเรื่องประหลาดสำหรับเขา น้ำที่ออกมาอุ่นกำลังพอดี ไม่ต้องต้มน้ำร้อนมาผสมน้ำเย็นให้ยุ่งยาก
“มันเป็นไปได้อย่างไร” หมุนไปอีกทางก็กลายเป็นน้ำเย็นแล้ว
“เดี๋ยวท่านก็ชิน มาดูนี่...สิ่งนี้เรียกมาโถส้วม ท่านดู...นั่งเช่นนี้ เมื่อขับถ่ายเรียบร้อย กดตรงนี้ของเสียจะไหลออกไปที่ท่อน้ำทิ้ง” ยังมีปุ่มกดอีกมากมายที่เจียวเหอต้องเรียนรู้ เฟยเถานางก็สอนโดยที่ไม่ได้มองหน้าเจียวเหอเลยว่าเขินอายเพียงใด
“นั่น...อ่างอาบน้ำหรือ”
“ใช่แล้ว หากท่านอยากนอนแช่น้ำอุ่นก็เพียงเปิดน้ำด้านนี้ อ้อ...ข้ามีของเล่นด้วยนะ” นางหยิบบับเบิ้ล บาธบอมบ์ (สบู่ทำฟอง) ออกมาจากตู้เก็บของที่อยู่ใต้อ่างล้างหน้า แล้วโยนลงไปในอ่าง
“คะ คืออันใด” เจียวเหอจ้องมองตาไม่กะพริบ
“อืม...ข้าเรียกมันว่าสบู่ แช่เสร็จแล้วอย่าลืมล้างฟองออกเล่า ไม่เช่นนั้นท่านจะคันที่ตัวได้”
เฟยเถายังสอนให้เขารู้จักแปรงสีฟัน ยาสีฟ
