CHAPTER 87

1253 Words

Iniwasan kong ma-offend siya pero iyon pa din ang nangyari. Nagtampo si Samer at iniwan akong mag-isa sa silid. Hindi niya ako pinagsalitaan ng masama pero sa tingin ko ay mas nanaisin ko pa yon kaysa basta na lang siyang tumahimik. Alam ko sa sarili ko na hindi ako nagkasala kay Samer, or muntikan lang, pero alam kong mahihirapan akong kumbinsehin siya.                 Habang mag-isa lang ako, pilit kong binalikan ang panahon na okey pa kami ni Samer. Iyong panahon na friends pa lang kami. Hindi ko gustong magsisisi kung bakit pumayag akong mag-level up an gaming friendship pero sa kasalukuyan ay iyon kasi ang aking naramdaman.                 Sa totoo lang ay parang gusto kong bumalik sa dati kung kailan hindi pa siya galit sa akin, kung kailan okay lang ang lahat sa aming dalawa, at

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD