CHAPTER 21

1163 Words

Pakiramdam ko, parang bumalik kami sa taong 2003, noong una kaming nagkita at nagkamabutihan. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang iniba ng lalaki ang kanyang istilo. At least kung seryoso siya tulad noong nasa sementeryo kami, hindi ako mahirapang kausapin siya. But when acted like a highschool bully, I found it hard to control my feelings. The situation was  familiar.....and it made me feel young again! "Kapag tumigil na ang ulan, umalis ka na." Muli ko siyang itinaboy habang kumain kami ng champorado. Isa sa mga kundisyones niya na ipagluto ko siya ng champorado kapalit ng pagtigil nito sa pagkontrol ng aking mga aso. "Tingnan natin," sagot niya. "Ano ang ibig mong sabihin?" dinilatan ko siya ng mata habang tinanong. "Kung tumigil ang ulan. Napakawalang-puso mo naman kung pauuwiin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD