รุมรักคนโปรด 4P

บทที่ 8 พี่ไนท์โดนแน่

บทที่ 8

พี่ไนท์โดนแน่

ฉันรีบวิ่งหนีมาหาพี่ภีม ส่วนพี่ไนท์วิ่งตามมาติด ๆ พี่ภีมเห็นฉันทำท่าตกใจเขาก็รีบยืนบัง แล้วมองหน้าพี่ไนท์ด้วยความสงสัย

"ทะเลาะอะไรกันอีก กูอ่านหนังสืออยู่มึงไม่เห็นหรือไง!"

"ยัยนี่มันสร้างเรื่องอีกแล้ว!"

พี่ภีมหันมามองฉันพร้อมกับถอนหายใจ ส่วนฉันก็ได้แต่ทำหน้าหงอยดึงแขนเสื้อเขาเขย่าไปมา

"ฉันขอโทษที่เผลอพูดความจริง ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่ควรพูดแบบนี้คราวหลังจะระวังตัวให้มากกว่านี้ค่ะ"

"มันไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้วไง ยัยนี่มันแกว่งเท้าหาเสี้ยนชัด ๆ"

"มึงทนไม่ไหวก็โทรเรียกเด็กคนอื่นมา ทำอย่างกับตัวเองไม่มีทางเลือก ส่วนเธอวันนี้ไม่มีงานบ้านอะไรก็ไปนอนอ่านหนังสือในห้องไปเดี๋ยวมาเห็นอะไรอีก"

"ก็ได้ค่ะ... พี่ไนท์ฉันขอโทษนะ"

พอฉันทำหน้าเศร้าพี่ไนท์ก็เหมือนจะใจอ่อน ฉันจึงเดินเข้าไปหาแล้วตบไหล่เขาเบา ๆ ปลายเท้าเขย่งขึ้นเพื่อยื่นหน้าไปกระซิบข้างหู

"ฉันไปอาบน้ำนอนก่อน ไว้พรุ่งนี้จะหาเรื่องทะเลาะกับพี่อีก"

"ยัยนี่มันกวนตีนกูไอ้ภีม!! มึงจัดการเลย!!"

"มึงจะไปหาเรื่องเด็กมันทำไมวะไอ้ไนท์ จะไปไหนก็ไปเลยมึงอ่ะ ถ้ามึงกลัวข้าวตังวุ่นวายกับผู้หญิงของมึง คราวหลังก็อย่าหิ้วกลับมาที่บ้านไปแดกข้างนอกเสร็จแล้วค่อยกลับ แค่นี้มึงแก้ปัญหาไม่ได้หรือไงวะ กูจะอ่านหนังสือพรุ่งนี้กูมีสอบ!"

"เออ!"

วันต่อมาฉันเตรียมตัวเดินทางไปซื้อชุดนักศึกษาและของใช้จำเป็น ออกมาด้านนอกก็เจอพี่ไนท์กับพี่ริวนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร ทั้งสองตักข้าวต้มกุ้งที่ฉันทำมานั่งทานด้วยกัน

ส่วนพี่ภีมพึ่งจะแต่งตัวลงมา เขาดูหล๊อหล่อเหมือนคนอาบน้ำวันละสิบรอบ ตัวก็หอมแถมวันนี้ยังใส่แว่นด้วย

"ทำไมวันนี้พี่ภีมหล่อจังเลยคะ"

"หึ จริงเหรอ"

"จริงสิคะ หล่อมากเหมือนฟ้ากับเหวเลยค่ะ"

คำว่าเหวของฉันมันทำให้ทั้งพี่ริวและพี่ไนท์สำลักข้าวต้ม เหมือนพวกเขาอยากจะด่าฉันอีกรอบ พอเห็นสายตาของพี่ภีมก็พากันเงียบ ตั้งหน้าตั้งตาทานข้าวของตัวเองต่อ

"ข้าวตังวันนี้เธอไปไหนหรือเปล่า"

"จะไปซื้อชุดนักศึกษาค่ะ เมื่อวานไม่ทันได้ซื้อเพราะพี่ริวโดนตบก่อนค่ะ"

พี่ภีมจับปลายคางของพี่ริวให้เงยขึ้นมา ดูใบหน้าที่ยังฟกช้ำสภาพแบบนี้คงจะออกไปไหนไม่ได้

"ไอ้ไนท์ มึงพาข้าวตังไปซื้อของด้วยนี่บัตรกู ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเอาบัตรกูจ่ายได้เลย"

"กูไม่ว่าง กูจะไปง้อน้องแพรว"

"น้องแพรวของมึงลงสตอรี่นอนอยู่กับไอ้คิงเมื่อคืนนี้ มึงไปยุ่งเดี๋ยวก็มีปัญหาอีก"

"เพราะยัยบ้านนอกนี่คนเดียว! ทำให้ช้างเผือกหลุดมือไป หัวร้อนฉิบหาย!"

ฉันรีบตักข้าวมาให้พี่ภีมทานแล้วขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือทั้งค่าใช้จ่ายและคำแนะนำต่าง ๆ ดูเหมือนพี่ภีมจะเอ็นดูฉันมาก ผิดกับอีกสองคนที่ต่อหน้ายิ้มแต่ข้างหลังถือมีดอยู่

ฉันไม่กลัวหรอกนะเพราะฉันมีปืน

ห้างสรรพสินค้า

ห้างที่ฉันเคยมาครั้งก่อนวันนี้มันมีกิจกรรมคู่รัก ฉันพาพี่ไนท์เดินมาดูบูธต่าง ๆ มันมีของกินรวมทั้งให้หยิบของฟรีของแจกใส่กระเป๋ากลับบ้าน ทั้งพวงกุญแจแม้แต่ของกินที่ฉันไม่เคยกินมาก่อน

"เดินมาครึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่ได้เสื้อผ้าเธอเลย รีบไปซื้อจะได้กลับ ฉันไม่มีเวลาพาเด็กอย่างเธอมาเล่นนะ"

"โถ่นาน ๆ จะได้มาอยู่เล่นกันก่อนได้ไหม ดูสิเขามีเกมให้เล่นด้วยของรางวัลเป็นอะไรนะ ว้าวรางวัลใหญ่เป็น iPhone ไปเร็ว ไปเร็วฉันอยากได้"

ฉันลากแขนพี่ไนท์มาลงทะเบียน หันไปอีกทีพี่ไนท์ยืนกอดอกทำหน้าบึ้ง เขาไม่อยากเล่นเกมเด็กน้อยแบบนี้ หรือว่าอายที่ต้องออกกล้อง

"สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้พวกเราจะมาเล่นเกมทายใจกันค่ะ เรามาเริ่มที่คู่แรกกันก่อนเลย คู่นี้คบหากันมากี่ปีแล้วคะ"

พิธีกรสาวยื่นไมค์ให้คู่รักคู่แรกทั้งสองคบกันมา 5 ปีแล้ว ค่อนข้างรู้ใจกันพอสมควร เมื่อพิธีกรเดินมาหาฉันกับพี่ไนท์ ฉันกับพี่ไนท์จึงมองหน้ากันเพราะไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไร

"น้องข้าวตังกับน้องไนท์คบกันมากี่ปีแล้วคะ"

"10 วันค่ะ"

"10 วัน! แสดงว่าพึ่งคบกันแต่ก็ต้องรู้ใจกันมาก ๆ บางคนรู้จักกันมาเป็น 10 20 ปีเลิกกันก็มีค่ะ และมาคบกันในระยะเวลาสั้น ๆ

ขอให้วันนี้คว้าชัยชนะกลับบ้านให้ได้นะคะ"

พิธีกรเริ่มถามคำถามแรก เป็นคำถามเกี่ยวกับวันสำคัญเช่นวันครบรอบ ข้อนี้มันง่ายเพราะนับย้อนไป 10 วันมันก็ตรงกัน ฉันกับพี่ไนท์เขียนในไวท์บอร์ดสีขาวแถมยังตอบถูกด้วย

"กิจกรรมหรือสิ่งที่ชื่นชอบของทั้งสองคนคืออะไรคะ"

พี่ไนท์เริ่มจิกตามองฉันเพราะกลัวว่าฉันจะใส่คำตอบแปลก ๆ

ลงไป ฉันทำอมยิ้มกรุ้มกริ่มทำตาปะแล๊ดปะแล่นค่อย ๆ เขียนลงไป

ช้า ๆ ส่วนพี่ไนท์เขียนอะไรก็ไม่รู้ยุกยิกยุกยิก

เมื่อไวท์บอร์ดถูกเปิดออกมา ทุกสายตาก็จ้องมองมาที่คู่ของฉัน

"ชอบสร้างปัญหา?"

"ชอบประตูหลัง!"

หลังจากนั้นเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น ทุกคนหันมามองพี่ไนท์กับฉัน ฉันไม่เท่าไหร่หรอก ส่วนใหญ่จะหันไปมองพี่ไนท์พร้อมกับหัวเราะ บางคนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป พี่ไนท์วางของในมือลงแล้วกระชากแขนฉันลงมาจากเวที ฉันจึงหันไปโบกไม้โบกมือให้ทุกคน

ขึ้นมาชั้นสองพี่ไนท์ไม่พูดไม่จาอะไรเลย เขาพาฉันเดินตรงมาร้านเสื้อผ้าแล้วโยนฉันให้พนักงาน ส่วนตัวเองเดินออกไปนั่งเงียบ ๆ

คนเดียว

ฉันเลือกซื้อของอยู่นานจนได้ของครบทุกอย่างก็รีบเดินมาหาพี่ไนท์ แต่พี่ไนท์ทำสีหน้าไม่พอใจ คงจะเป็นเพราะเรื่องที่ฉันเขียนลงไปในกระดานไวท์บอร์ด

"ไม่ต้องกลัวนะเซ็กซ์มันคือเรื่องธรรมชาติ มันอยู่เหนือการควบคุม ถ้าพี่รู้สึกดีก็ทำมันไปเถอะ ขอแค่ไม่เดือดร้อนคนอื่นก็พอ"

"หึ! รีบกลับบ้านเถอะ ฉันกับไอ้ริวมีของขวัญจะให้เธอด้วย รับรองว่าเธอต้องชอบแน่"

"ว้าว น่าตื่นเต้นจังเลย พวกพี่มีของขวัญให้ฉันด้วยเหรอ ดีใจจังงั้นรีบกลับบ้านกันเถอะ แต่ก่อนกลับฉันขอไปเดินซื้อของที่ร้าน DIY ตรงนั้นก่อนได้ไหม"

"อืม ตามสบาย เดี๋ยวฉันไปรอที่ร้านกาแฟข้างล่าง"

"โอเคเลย งั้นเจอกันข้างล่างนะ ฉันขอตัวก่อน"

ฉันเดินมาที่ร้าน DIY เพื่อซื้อของจิปาถะต่าง ๆ มีดคัตเตอร์ กรรไกร มีดพับ ที่ช็อตไฟฟ้า หลังจากที่ซื้อของเสร็จฉันถือถุงหิ้วลงมาด้านล่าง ตอนนี้พี่ไนท์ยืนรออยู่ที่ร้านกาแฟ พอเขาเห็นฉันถือของก็เอื้อมมือมาช่วย แต่ฉันกลับกอดถุงนั้นเอาไว้แน่น

"ฉันถือเองได้ไม่เป็นไร รีบกลับบ้านกันเถอะฉันอยากเห็นของขวัญจะแย่อยู่แล้ว"