6 ปีผ่านไป
ชยกรในวัย 12 ปี ตอนนี้เขาโตพอที่จะทำอะไรด้วยตัวเองได้ทั้งหมดแล้ว สิ่งแรกที่เริ่มทำได้คืองานที่ยังไม่หนักมาก เขาก็หารับจ้างทั่วไป และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ตื่นตั้งแต่เช้ามืด เพื่อมาช่วยเถ้าแก่ร้านปาท่องโก๋ ซึ่งเขาจะได้ค่าจ้างวันละ 120 บาท ซึ่งมันก็ถือว่าเยอะมากสำหรับเด็กอย่างเขา
"เฟยยังไม่ไปโรงเรียนอีกเหรอ" ครูแก้วก็ถามด้วยเสียงปนดุ เพราะนี่ก็เกือบจะ 8 โมงแล้ว แต่เขายังแต่งตัวอยู่
"ครับครูแก้ว พอดีเมื่อเช้าคนเยอะมาก ช่วงสายเถ้าแก่เขาขายคนเดียวไม่ทัน ผมเลยต้องอยู่ช่วยก่อน" เขาก็อธิบายด้วยน้ำเสียงที่ปนเหนื่อย เพราะตื่นตั้งแต่ตี 3 ไปรับจ้างเถ้าแก่ขายปาท่องโก๋ที่ตลาด
"ไม่ต้องหักโหมขนาดนั้นก็ได้ ทุนการศึกษาที่มีก็เอาออกมาใช้บ้าง ครูไม่อยากให้เฟยลำบากเกินไปนะลูก" ครูแก้วในวัยกลางคน ก็ยืนพูดกับเด็กชายที่เขาเอ็นดูมากที่สุด ด้วยสายตาที่สั่นไหว เด็กคนนี้ควรมีอนาคตที่ดีกว่า ไม่ควรต้องลำบ
