“มันจะมากไปแล้วนะ” กชกรบังเอิญกำลังเดินเข้ามาในชอปเดียวกันและก็ได้เห็นภาพบาดตาบาดใจตรงหน้า เธอกำมือแน่นและแค้นใจเสียจริง ทำไมชิเอลถึงทำกับเธอแบบนี้ เธอได้แต่มองด้วยสายตาที่เอาเรื่องและผละเดินออกมาอีกทางแทน
“ทำแบบนั้นทำไมชิเอล” เมื่อทั้งสองออกมาจากชอปโรสรินจึงถามสิ่งที่อยู่ในใจกับเขา
“ทำไมอะไร” เขาถามหน้าซื่อและดึงมือเธอเข้าร้านราเมงสั่งอาหารให้เธออย่างรู้ใจว่าเธอชอบอะไร เมื่ออาหารมาเสิร์ฟเขาก็แกะตะเกียบให้ เขาทำทุกอย่างให้เหมือนหญิงสาวเป็นแฟนของเขา
“กินสิมองอะไร” ร่างสูงทำหน้านิ่งถามเมื่อหญิงสาวที่ยังคงจ้องเขาไม่เลิก
โรสรินนั่งมองอาหารด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่งแต่ใจกับเต้นระส่ำรู้สึกดีที่เขาคอยเอาใจแบบนี้ ทำไมต้องมาทำให้ใจเต้นแรงแบบนี้ด้วยถ้าเขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอ
“ปากเลอะนะ” ชิเอลพูดพร้อมกับเอากระดาษทิชชูเข้ามาเช็ดให้
ตึกตัก ตึกตัก โรสรินหัวใจเต้นแรงใบหน้าของเธอคงแดงจนเขารู้แล้วแน่ๆ
“ห
