“ทำไมคะ” เธอถามอย่างแปลกใจระคนอบอุ่นในหัวใจกับสายตาทรงเสน่ห์ของเขา
“ถ้าอาจะส่งหนูเรียน หนูอยากเรียนอะไร เรียนภาษานะเหรอ” คำถามตรงๆ ของเพลิงตะวันทำให้พิมพ์ดาวหายง่วงนอนตาสว่างขึ้นมาในทันที เธอไม่คาดคิดว่าเจ้าหนี้อย่างเขาจะใจดีอย่างนี้ ทั้งๆ ที่เธอมองว่าเขาก็คงคิดกำไรไม่ต่างจากนักธุรกิจคนอื่นๆ
“อาเพลิงต้องการอะไรคะ” คำถามของเธอที่มีความหวาดระแวงและไม่แน่ใจทำให้เพลิงตะวันชะงักมือที่จะแตะต้องใบหน้าของเธอ เขาผิดหวังเล็กน้อยที่เธอไม่ได้แสดงความยินดีอย่างที่เขาคาดคิดเอาไว้ เขาคิดไปว่าถ้าเอ่ยปากเรื่องนี้กับเธอ พิมพ์ดาวจะดีใจเหมือนเด็กคนอื่นๆ ที่ได้เรียนต่อในสาขาที่ตัวเองชอบ เธอจะซาบซึ้งและกล่าวขอบคุณเขา แม้จะไม่ได้คาดหวังอะไรจากเธอ แต่เขาก็คาดหวังว่าเธอจะพอใจ
“ต้องการให้หนูดาวได้เรียน มีความรู้ติดตัว นั่นคือความต้องการของอา”
“พอถึงเวลาอาเพลิงเบื่อหนูดาว อาเพลิงจะได้สลัดทิ้งง่ายๆ ใช่ไหมคะ” เธอ
