“แต่สายตาคุณมันไม่ได้หมายความว่าจะชวนฉันทำกับข้าว...”
“ถ้างั้นคิดว่าสายตาฉันมันจะชวนเธอทำอะไรล่ะ...” เขาเลิกคิ้วสูงอย่างยียวน แขนแกร่งก็กอดเกี่ยวเอวคอดของเธอไว้แน่น
พิมพ์ดาวผงะไปกับคำพูดของคนเจ้าเล่ห์จนไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมา เธอไม่ได้หน้าด้านหน้าทนไร้ยางอายแบบเขานี่ และทันใดนั้น ใจดีก็วิ่งเร็วๆ ขัดกับรูปร่างของแกเข้ามาในครัว แล้วมาหยุดยืนมองทั้งสองคนด้วยใบหน้าระบายยิ้ม
“แด๊ดขา แม่ขา ทำอะไรกันอยู่คะ จะจูบกันเหรอคะ” แม่หนูทำท่าปิดตาพร้อมยิ้มเขินๆ ฉากนี้เหมือนในการ์ตูนดิสนีย์ที่เธอได้ดูวันก่อนเลย ตอนเจ้าชายจะจูบกับเจ้าหญิง
“ไม่ใช่ค่ะใจดี เราแค่คุยกันเรื่องทำอาหาร” พิมพ์ดาวใบหน้าเห่อแดงรีบปฏิเสธ ไม่รู้ทำไมใจดีถึงกล้าพูดแบบนี้
ลูกสาวยืนมองหน้าพ่อกับแม่สลับกันไปมา ดวงตาใสแจ๋วมีความสงสัย
มาร์คัสที่ตอนนี้กำลังทำให้ใจดีติดเขาอยู่ยอมตัดใจหยุดหยอกเย้าเมีย ถ้าลูกยอมกลับอเมริกากับเขา พิมพ์ดาวย่อมต้
