“แม่ขา มาแล้วก็ดุเลย”
พิมพ์ดาวมองลูกสาวที่กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงอย่างมีความสุข “ใจดี ไม่อึดอัดเหรอคะ ที่เอาตุ๊กตามานอนเบียดกับหนูบนเตียงแบบนี้ แม่ว่าเอาไว้เฉพาะตัวที่หนูชอบ ส่วนที่เหลือเอาไปเก็บไว้ในตู้ก่อนดีไหมคะ”
แม่หนูส่ายหน้า ถอนหายใจยาว “ใจดีรักทุกตัวที่แด๊ดให้” เพราะจะให้เลือกมันช่างตัดสินใจยาก ตัวนี้ก็ชอบ ตัวนั้นน่ารัก อีกตัว ใจดีก็หมายตาเอาไว้นาน
“แต่มันเยอะไปจนจะไม่มีที่นอนแล้ว”
ใจดีทำตาปริบๆ “แม่ขา พี่ตุ๊กตาพวกนี้แด๊ดอุตส่าห์ซื้อมาให้ใจดีจนไม่เหลือตังค์กินข้าว พี่ตุ๊กตาเพิ่งมาอยู่บ้านเราเป็นวันแรก ใจดีกลัวพวกพี่ๆ จะนอนไม่หลับ ต้องให้ใจดีกล่อมก่อนค่ะ คืนนี้ แม่ขาให้พวกพี่ตุ๊กตานอนกับใจดีนะคะ”
น้ำเสียงเล็กออดอ้อนฉีกยิ้มหวานอย่างเอาใจ แต่พอเห็นแม่ขานิ่ง ใจดีก็ทำหน้าม่อย เอามืออวบๆ ยื่นไปลูบหัวตุ๊กตาตัวที่ใกล้มือที่สุด
“พี่ต่ายขา ขวัญเอ๊ย ขวัญมา ไม่ต้องกลัวนะคะ แม่ขาของใจดีไม่ใจ
