ราเชนใช้เวลาไม่ถึงสิบห้านาทีก็พาหญิงสาวมาอยู่ที่ลานจอดรถของคอนโดฯ สุดหรูราคาห้องที่นี่ยี่สิบล้านบาทขึ้นไป และเป็นของตนเอง แต่แล้วเธอกลับนิ่งไม่ยอมลุกออกจากรถจนชายหนุ่มต้องหันไปมอง
“ลงรถกันเถอะครับนีล ถึงคอนโดฯ พี่แล้ว” ความหึงหวงทำให้ราเชนพูดกับนิชาดาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“นีลไม่ไปได้ไหมคะ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเบาแผ่ว ก่อนจะหันไปมองราเชนด้วยสายตาร้องขอ ถึงเธอจะชอบเขาแต่ก็เป็นผู้หญิง เธอไม่คิดจะจับคนรวย อยากใช้เวลาเรียนรู้กันไปก่อน
“ทำไม…นีลกลัวอะไรพี่ครับ คิดว่าพี่จะทำอะไรนีลงั้นเหรอ” คราวนี้ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ปะเปล่าค่ะ นีลแค่รู้สึกไม่ค่อยสบาย ก็เลย…”
“นีลคงไม่อยากอยู่กับพี่จริงๆ สินะ” ราเชนพูดออกมาอย่างรู้ทัน หญิงสาวดูระวังตัว
“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ นีลแค่คิดว่ามันไม่สมควรที่เราจะอยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบนี้ ยังไงนีลก็เป็นผู้หญิง” นิชาดาพูดด้วยเหตุผล เธอรู้ดีว่าชายหนุ่มไม่มี
