“พี่เชนอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ นีลขอร้อง” นิชาดาร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อชายหนุ่มเต็มไปด้วยความต้องการที่รุนแรงมากขึ้นจนเธอสัมผัสได้
“ปล่อยนีลนะคะ ไม่งั้นนีลจะโกรธพี่เชนจริงๆ ด้วย นีลยังไม่พร้อมค่ะ” เพียงแค่ได้ยินน้ำเสียงสั่นคลอและท่าทีตื่นกลัวของเธอเขาก็รับรู้ได้ว่าตนเองกำลังทำเรื่องที่ผิดมหันต์อยู่
“นีล พี่ขอโทษครับ” ราเชนปล่อยหญิงสาวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนเพื่อสงบสติอารมณ์ตนเอง เขากลับไปมองหญิงสาวที่ตอนนี้ลุกลี้ลุกลนติดกระดุมเสื้อนักศึกษาที่ถูกปลดลงด้วยฝีมือของเขาเมื่อครู่นี้ ยิ่งเห็นเขาก็ยิ่งรู้สึกโกรธตนเองที่ไม่รู้จักห้ามใจ ทั้งที่นิชาดายังเด็กมากกับเรื่องแบบนี้
“นีลพี่ขอโทษนะ คือพี่…พี่ควรจะห้ามใ5จตัวเองมากกว่านี้” ราเชนมองหญิงสาวด้วยสายตารู้สึกผิด ก่อนจะค่อยๆ นั่งลงข้างเธอ แต่แล้วเธอกลับขยับตัวหนีเขาอย่างรวดเร็ว
“พี่เชนไม่ผิดหรอกค่ะ นีลผิดเองที่ไม่ห้ามพี่แต่แรก” นิชาดาพูด
