“พี่จิ๊ซื้อของมาฝากหนูวิด้วยนะคะ” จิรดาหันมาสนใจเด็กน้อยขี้อ้อนที่ปีนขึ้นมานั่งบนตักแทน เมื่อเจ้าของบ้านปลีกตัวไปแล้ว
“ขอบคุณค่ะ ขนมอร่อยๆ ที่หนูวิชอบทั้งนั้นเลย” เด็กหญิงยกมือไหว้จิรดาอย่างอ่อนช้อย นั่นยิ่งทำให้น่ารักน่าเอ็นดูเข้าไปอีก
หลังจากนั้นจิรดาก็จัดเก็บข้าวของเข้าตู้ เธอปฏิเสธที่จะให้เด็กรับใช้ช่วยเพราะอยากจัดการด้วยตัวเอง โดยมีเด็กหญิงตัวน้อยคอยช่วยอยู่ใกล้ๆ พูดเสียงเจื้อยแจ้วตามประสาคนชอบพูด
“คืนนี้พี่จิ๊นอนกับหนูวินะคะ อยากนอนคุยกับพี่จิ๊ อยากฟังนิทานด้วย” เด็กน้อยออดอ้อนปีนขึ้นมานั่งบนตักอีกครั้งเมื่อเห็นว่าที่คุณแม่ในอนาคตจัดข้าวของเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ได้สิคะ เดี๋ยวจะเล่านิทานสนุกๆ ให้ฟังดีไหมเอ่ย”
“ดีค่ะ คุณพ่อไม่ค่อยมีเวลาให้หนูวิเลย บอกว่างานยุ่งตลอด” เด็กหญิงหน้าหมองจนจิรดานึกสงสาร
“ต่อไปไม่ต้องเหงาอีกแล้วนะ พี่จิ๊จะเล่านิทานให้ฟังทุกคืนเลยดีไหมจ๊ะ”
“เย้ๆ ดีค่ะ รั
